Avrupa’nın “majör” diyebileceğimiz liglerinde şampiyonlar genellikle belli olmaya başladı. Almanya, İngiltere, İspanya ve Fransa’da şampiyonlar belli oldu. (İtalya’da da Juve başarmak üzere ama kesinleşmedi.) Almanya’da ağır abi Bayern München ve İngiltere’de Pep’in takımı Manchester City şampiyonluğunu ilk ilan eden takımlardan. Arada,  Şampiyonlar Ligi’nde karizmayı çizdirmesine rağmen Barca İspanya’da finişe vardı. Onları Fransa’dan PSG izledi.

Bizim İlhan CAVCAV Merhumun adını taşıyan Ligimizde ise Karabük’ün küme düşmesi dışında hiçbir şey belli değil daha. Yukarısı ayrı güzel, aşağısı ayrı güzel. İstanbul’un obez üçüzlerinin (GS-BJK-FB) de yeni yetme genç biraderlerinin (İBFK) de aritmetik olarak şampiyonluk şansı devam ediyor. Aşağıda ise Karbük’ün üzerindeki 5-6 takım da canını dişine taktı, yırtmaya uğraşıyor. Sürpriz sonuçlar artık bizi şaşırtmaz oldu. Ne güzel !

Herkes işinde gücünde hayat mücadelesine devam ederken; “fısıltı gazetesi”nde algı operasyonu kokan bazı haberler tedavüle sokulmaya başlandı. Bazı seneler ligin boyu kısalmaya başladığı haftalarda sıkça duyduğumuz “bu sene küme düşme olmayacak”, “ligdeki takım sayısı artıyor” minvalinde “balon haberler”e bu sene de rastlamaya başladık. Hayırdır İnşaallah.

Sn. Cumhurbaşkanımızın 24 Haziran’da olacağını açıkladığı Cumhurbaşkanlığı ve Milletvekilliği Genel Seçimleri sebebiyle bu türden “sızdırma”lara siyaset sahnesinden referanslar da verilir oldu. Düşme potasındaki illerimizin temsilcilerinin ön alma adına bazı girişimleri her sene rastladığımız şeylerdi ama işin içine seçim gerekçesini de katınca; yalan, oldu kuyruklu yalan. Siyasi irade ve Bakanlık bürokrasisi şimdilik farklı gündemlerle meşgul görülüyor ama Ankara’da bir gece bile bazen bir ay kadar uzun olabilir. Neyin ne olacağı belli olmaz anlayacağınız.

Futbolun beşiği olan İngiltere’nin meşhur ve kıymetli “Premier Lig”i  20 takımdan oluşuyor. Fransa Ligi “Ligue 1”, İtalya Ligi “Serie A” ve İspanya “La Liga”sı gibi. Sadece Alman “BundesLiga”sı bizim gibi 18 takımlı.

İspanya’nın nüfusu 47 milyon, İtalya’nın 61 milyon, İngiltere’nin 66 milyon, Fransa’nın 67 milyon, Almanya’nın 83 milyon. Bizim Güzel ve Şanssız Ülkemizde ise 80 milyon civarında vatandaşımız var resmi nüfus kayıtlarında.

Görüldüğü gibi nüfusu görece çok olan liglerde (Almanya-Türkiye) daha az (18) takım, nüfusu daha az olan ülkelerde (İspanya-İtalya-İngiltere ve Fransa) nispeten daha çok (20) takım mücadele ediyor.

İklim, altyapı, ulaşım, izlenme ve “değer” olarak bizden daha iyi şartlara sahip tüm bu ülkeler uzun yıllar içinde bazen 22 takım bazen 16 takım olarak oynadıktan sonra; yakın geçmişte optimumu bularak devam edegeliyorlar.

Gelelim zurnanın “zırt” dediği yere: bu işi kotarmak için önce siyasi iradenin ikna edilmesi gerek. Öne sürülecek argümanların içlerinin dolu ve bu işin fikri arka planının çok sağlam olması hem gerek şart hem de “yetmez” şart. “Ne getirir? Ne götürür?” FIFA-UEFA buna “he” der mi?, önümüzdeki yıllarda bu iş tekrar tekrar dayatılır mı? Zaten sıkışık olan ligler takvimi nasıl daha sıkıştırılır? Takımlar ve futbolcular haftada en az iki maç oynamayı kabul eder mi? Devre arası tatilinin bir haftaya düşmesi ve kış şartlarında stadyum altyapıları bu işi kaldırabilir mi? VAR için yapılan hazırlıkların buna adaptesi mümkün mü? gibi deli sorular ilk etapta akla gelenler. Bir de bu sene ligden takım düşmemesini, bir TFF Yönetim Kurulu Kararı ile halletmek mümkün olur mu? yoksa TFF Genel Kurulu’nun kararına mı ihtiyaç duyulur? gibi detaylar da halledilmeyi bekleyecek. Her şeyden önemlisi Gazi Meclis’te yıllardır yasalaşmayı bekleyen Futbol Kulüpleri Kanun Tasarısı çıkmadan, Lig A.Ş. federasyondan liglerin idaresini devralmadan, 2019’daki TFF seçimlerine sayılı ay kalmışken, siyasi irade Genel Seçimlere kilitlenmişken bu işi kim ve nasıl yapacak?

Son bir detayı da paylaşıp yazıyı bitireyim; tasarlanan projeye göre, şu anda 18 olan ligdeki takımlar aynen kalacak PTT 1. Lig’den 3 takım Süper Lige çıkıp takım sayısı 21’e ulaşacak. 2108-2019 sezonu sonunda 4 takım küme düşerek Lig’deki takım sayısı 20’ye bağlanacak.

Gün doğmadan neler doğar? Atasözümüzü hatırlatıp, hepimize iyi haftalar diliyorum.