Ancak, nedense her defasında savaşların hangi tarafa doğru evrileceğini izlemiş, Batı’nın yıprattığı Almanya’ya karşı 2’nci Dünya Savaşı’na son anda dahil olmuş ve yıpranan Batı’nın omuzlarında yükselerek savaş sırasında aralıksız çarklarını döndürdüğü savaş ekonomisinin yarattığı fırsatlar ile ayakta kalan tek güç olarak hegemonyasını pekiştirmiştir.

2’nci Dünya Savaşı son zamanlarında SSCB -Japonya arasında 1941 yılında imzalanan tarafsızlık anlaşmasının iptali için çok uğraşmıştır. Japonya karşısında zorlanmaya başlaması üzerine. SSCB harp silah ve araçları teslimi ile eğitim verilmesi (MILEPOST –Hula Projesi olarak adlandırılan anlaşma kapsamında 180 gemiden 149’u SSCB’ne teslim edildi, 750’si subay 12 bin SSCB askerinin eğitimi gerçekleştirildi) karşılığında SSCB’nin Japonya ile yaptığı tarafsızlık anlaşmasının tek taraflı iptalini sağlamıştır. Yine de zorlanmış ve sonuçta Nükleer Silah kullanmak zorunda kalmıştır.

SON AŞAMAYA GELDİ

ABD’nin teknolojik ve diğer bilimsel alanlarda başta Almanya olmak üzere batılı ülkelerin savaştan kaçan bilim insanlarının büyük rolü olduğu da yadsınamaz bir gerçekliktir. ABD, hegemonyasının fırsatlardan yararlanarak gerçekleştirmiş, hegemonik güç olmanın yükünü başta Marshall yardımı olmak üzere batılı ülkelerin omuzlarına yüklemiş, NATO’yu kurarak kendisine bağımlılığın sürekliliğini sağlamış, mali kaynak ihtiyacı halinde ise dünya polisi rolüne geçerek ve sözde demokrasi getireceğim diyerek ülkelere saldırmış, kaynaklarını yağmalamış ve yağmalamaya devam etmektedir.

Yalının siyasetini ilke edinen ABD hegemonyasının son aşamalarına gelmiş görünmektedir.

Soğuk Savaş'ın en etkili isimlerinden Dean Acheson ve Paul Nitze, Soğuk Savaş kültürünü Amerikan kamuoyuna yerleştirmek için komünist tehdidinin ürkütücü bir portresini çizmişler, bu doğrultuda, küresel düzeyde Amerikan sisteminin ayakta kalabileceği bir ortamın yaratılmasına girişmişlerdir.

ABD’yi yönetenler Amerikan dış politikasına bir süreklilik ve bütünlük çerçevesi içinde bakmak istemişlerdir. Bu süreklilik ve bütünlük anlayışı, Amerikan dış politikasının bir misyon için var olduğunu daha inandırıcı kılmayı amaçlamıştır.

ABD’yi bir arada tutan ve onu diğer ülkeler karşısında kendilerine göre üstün kıldığını gösteren kavramlar artık yapışkan görevini görememektedir. Kurgulanmış Amerikan Rüyası sona ermek üzeredir. Irkçılığın, adaletsizliğin, insana saygının olmadığı bir toplumun geleceği karanlıktır. ABD bu karanlığa doğru hızla yürümektedir

ABD yasadışı göç ile birlikte Latino ya da Hispanikler’in nüfusu yüzde 15’lere ulaşırken, Huntington WASP (Beyaz-Anglo Sakson-Protestan) hâkimiyetinin Latinoların çoğalışı ve yükselişi karşısında ciddi tehdit olduğunu belirtmiştir. Bu göçle beraber gelecek için bir bölünme-ayrılıkçılık potansiyelinin varlığı da söz konusudur. 1960’larda bastırılan “Chicano” hareketi gibileri hâlen bu tehdit kapsamında değerlendirilebilmektedir. Meksikalı göçmenlerin çoğunun California, Texas, Arizona, New Mexico gibi sınır eyaletlerine yerleşimi pek çok Meksikalıca bir reconquista (yeniden fetih, işgal) olarak değerlendirilmektedir. Latin asıllı ayrılıkçıların hayal ettiği “Aztlan Cumhuriyeti” ve “Los Angeles’in bir gün bu devletin başkenti olacağına” inanç giderek artmaktadır.

Prof. Thomas Naylor da Kuzey Amerika’daki ayrılıkçı hareketlerle ilgili çarpıcı tespitlerde bulunmaktadır: “Ayrılıkçılık ateşi, 1776 ve 1861’de olduğu gibi bütün Amerika’ya yayılmış durumda. Kırkın üzerinde eyalette, Birleşik Devletlerden barışçı yollarla ayrılmaya çalışan aktif politik bağımsızlık hareketi mevcut. Sonuçta Birleşik Devletlerin aynı kalması mümkün değil. Neticede çok uzak olmayan bir gelecekte eski düşmanı Sovyetler Birliği’nin durumuna düşebilir.”

“İMPARATORLUKTAN KOPUŞ”

Ayrılıkçı örgütlerin oluşturdukları “Kuzey Amerika Ayrılıkçılar Konvansiyonu’nun yayımlamış olduğu “İmparatorluktan Kopuş” başlıklı bildirgeye göre; ABD sisteminde son yıllarda giderek derinleşen pek çok olumsuz sebebin yakın gelecekte Amerikan sistemini ciddi şekilde etkileyebileceği hatta yıkabileceği öngörülmüştür.

Teksas Valisi’nin başkaldırışı ve ardından bir eyalet tarafında destek açıklamaları sıradan ve günlük bir gelişme değildir. Sovyetler Birliği’nin dağılmasına uyarılara rağmen hazırlıksız yakalanan dünya, artçı etkileri çok daha fazla olabilecek bir ABD dağılmasına karşı öngörülerini derinleştirmeli ve genişletmelidir.