Bu haftaki yazımda aşırı sevginin zararlarına odaklanarak, okuyucularıma dengeyi bulma ve sağlıklı sevgi ilişkileri geliştirme konusunda rehberlik edeceğim. Ayrıca, bir psikolog bakış açısıyla bu konuda nasıl yardımcı olunabileceğine dair kısa öneriler sunacağım.

İnsan ilişkilerinde sevgi, hayatımızın önemli bir parçasını oluşturur. Ancak, aşırı sevgi deyim yerindeyse zehre dönüşebilir. Bu durumun altında yatan psikolojik faktörleri anlamak, sağlıklı ilişkilerin temelini atmamıza yardımcı olur.

Aşırı sevgi, genellikle bir psikopatolojinin belirtisidir. Bu durum, bağlanma bozuklukları, düşük özsaygı ve kontrol kaybı gibi temel sorunları işaret eder. Sağlıklı bir ilişkinin anahtarı, sevginin dozunu doğru bir şekilde ayarlamaktan geçer. Bağlanma bozuklukları, kişinin sağlıklı ilişkiler kurma ve sürdürme yeteneğini etkileyen durumları içerir. Birey, ilişkilerinde aşırı bağımlılık veya tam tersi, duygusal uzaklık ve bağlantıdan kaçma eğiliminde olabilir.

Düşük özsaygıda birey, kendisine yeterince değer vermiyor veya başkalarının ona yeterince değer vermediğini düşünüyorsa, aşırı sevgi bu eksikliği telafi etme çabası olarak ortaya çıkar. Bu durumda, birey başkalarının sevgisiyle kendini tatmin etmeye çalışır, ancak bu tatmin genellikle geçici ve yetersiz olur.

Kontrol kaybı, aşırı sevginin bir diğer yönü. Birey, duygusal olarak aşırı bağlı olduğu kişiyi kontrol etme ihtiyacı hisseder. Bu kontrol isteği, ilişkide dengesizliklere ve çatışmalara yol açar. Aynı zamanda, aşırı sevgi gösteren birey, karşı tarafın duygusal ve sosyal hayatını aşırı şekilde etkiler, bu da sağlıklı ilişkilerin önündeki bir engel haline gelir.

Sağlıklı bir aşk ilişkisi, psikolojik açıdan dengeli temellere dayanır. Bu temeller, karşılıklı saygı, bağlanma, duygusal güven, iletişim ve bireysel gelişim üzerine inşa edilir. Aynı zamanda da partnerlerin birbirlerini anlama ve destekleme yeteneklerine dayanır.

İlk olarak, saygı temeli sağlıklı bir ilişkinin vazgeçilmezidir. Partnerler, birbirlerinin duygu, düşünce ve sınırlarına saygı gösterdikleri sürece ilişki güçlenir. Saygı, her iki tarafın da kendi bireysel kimliklerini korumalarını ve geliştirmelerini sağlar. Eric Fromm’a göre Sevgi için 4 şeye ihtiyaç duyarız: 

Saygı,

Özen,

Sorumluluk

Bilgi

Sevgi, bir kişiyi kendi kalıbına göre biçimlendirmek ve mükemmel eşleşmeyi oluşturmak değil. 

Bağlanma ise sağlıklı bir aşk ilişkisinin temel taşlarından biridir. Ancak, bu bağlanma sağlıklı sınırlar içinde olmalıdır. Partnerler arasında duygusal bağ, güven duygusunu besler, ancak aynı zamanda bireysel özgürlükleri ve bağımsızlıkları da desteklemelidir. Duygusal güven, bir ilişkinin sağlıklı gelişimine katkı sağlayan diğer bir önemli unsurdur. İki taraf arasındaki güven duygusu, açık iletişimi kolaylaştırır ve çatışma durumlarında destekleyici bir ortam yaratır.

İletişim, sağlıklı bir aşk ilişkisinin en temel bileşenlerinden biridir. Açık iletişim, duyguları ifade etme, ihtiyaçları anlama ve ortak çözümler bulma konusunda önemli bir rol oynar. İyi iletişim, sorunları çözmek için birlikte çalışma yeteneğini güçlendirir.

Son olarak şunu söylemek gerekir ki, sağlıklı bir aşk ilişkisi karşılıklı saygı, anlayış, güven ve iletişim temelinde olur. Her iki partner arasında duygusal destek, bağımsızlık ve ortak hedeflere saygı gibi unsurlar ilişkiyi güçlendirir. 

Aşk iyileştirir, kavgacı değildir.