Kim bilir ne hayallerle gitmişti Batman’a…

Sosyal medya hesabından “öğretmen oldum ben” derken gideceği okulda eğitime muhtaç öğrencilerini hayal ediyordu muhtemelen.

Bazıları gibi seçkinciliğin zirvesine vurup gitmemezlik etmemişti Batman’a.

Öğretmen olmanın gereğini görev neresi çıkarsa giderek gerçekleştirmenin gayretindeydi.

Gerçek bir öğretmendi.

“Öğretmen oldum ben” derken ki o asil gururunun ve mutluluğunun paha biçilemez olduğu anlaşılıyordu.

O üç kelime bunu anlamaya yetip artıyordu bile.

Hele söylemiş olduğu türküdeki o söz hepimizi derinden yaralamaya yetti de arttı.

Artık kaçıncı kez söylüyoruz “sözün bittiği yer” diye ama diyecek başka sözümüzde yok ne yazık ki.

Dudaklarımızdan, içimizden, zihnimizden Aybüke Öğretmen’i hayallerinden çalanlara ne kadar lanet etsek de soğumuyor içimiz.

En doğrusunu Aybüke Öğretmen diyordu harika seslendirdiği o türküde:

“Beni öldürende yoktur din iman…”

***

Aybüke Öğretmen’i şehit etti katil terör örgütü PKK.

Peki ne olacak bundan sonra?

Cengiz Çandar için terörist “kırmızı fularlı kız” kadar olamayacak Aybüke Öğretmen.

Teröriste ağıt yakanlar gencecik bir öğretmenin şehit edilmesini konu etmeyecekler.

Bir başsağlığı dilemeyecek kadar hainleşecekler hatta.

Göreve atanalı birkaç ay olmuş bir öğretmenin eğitim aşkından başka hayatta bir gayesi olmadığını hiçbir terör ve terörist seviciye anlatamayacağız.

Anlamayacaklar!

Onlar kendileri pis çukurlarında debelenip “barış, özgürlük, kardeşlik” diye caka satıp terör örgütünün propagandasını böyle adi bir kamuflaj içinde savunmaya devam edecekler.

İnsanlıktan da nasiplerini almayacaklar…

PKK’nın yayın organı gibi çıkan gazetelerinde Aybüke Öğretmen’i kimin şehit ettiği yazmayacak, şehit edeni ağzına almayarak kepazeliğin tarihini yazacaklar.

PKK’ya, YPG’ye Avrupa Parlamentosu’nun binalarında sergi açanlar, terör örgütlerinin filmini yapıp festivallerde birinci seçtirenler, terör örgütlerine dünyanın gözü önünde silah yardımı yapanlar bahsetmeyecek Aybüke Öğretmen’den.

Ama adice “teröre karşıyız, terörün bitmesi için her şeyi yapmaya hazırız” gibi içi boş ve şovdan ibaret cümlelerini tekrarlamaktan da vazgeçmeyecekler.

Hiçbir uluslararası raporda da kendini bulamayacak Aybüke Öğretmen.

Terör örgütlerini destekleyen gazeteciler için “özgürlük” diyenler adını bile anmayacak Aybüke Öğretmen’in, savundukları terör örgütlerine halel gelmesin diye vicdanları bile sızlamayacak, kalplerine duvar örmeye devam edip üç maymunu oynayacaklar.

Ve ne acıdır ki unutulacak Aybüke Öğretmen…

Biz unutmayacak olsak da.

***

Aybüke Öğretmen’in PKK tarafından şehit edildiği sırada CHP lideri Kılıçdaroğlu’nun HDP’lilerle görüşmesini de hiçbir Kemalist, Cumhuriyetçi konu etmeyecek.

Bakıp geçecek.

Umurlarında olmayacak Aybüke Öğretmen.

“Barış” diye sokağa döküldüklerinde samimiyetlerine ise bu millet inanmayacak, bu millet bu hainliği unutmayacak.

“Çözüm masası kurulsun” diye 7 Haziran seçimlerinden sonra ufaktan ufağa yazı döşeyenler de PKK’nın bu katilliğinden bahsetmeyecek.

Fırıldaklığın dibine vuracaklar ama olan giden canlarımıza olacak.

Giden yiğit insanlarımıza, giden eğitim aşkıyla dolu öğretmenlerimize olacak.

Sözün bittiği yer diyoruz ya hani…

En güzelini o türküde Aybüke Öğretmen “beni öldürende yoktur din iman” diyerek söylese de…

FETÖ’sü, PKK’sı ya da adını sayamadığım her türlü terör örgütü için tek bir çare var:

Topundan bir tane bile kalmayana dek mücadeleye devam.

Aybüke Öğretmen’ler için…

Yasin Börü’ler için…

249 şehidimiz için…

Ve yitirdiğimiz tüm canlar, tüm şehitlerimiz için…