İnsan deneyimlerin toplamından ibarettir.
Modern insanın insanlık durumu: Trenin içindekiler ve trenin dışındakiler
İnsan deneyimlerin toplamından ibarettir.
Deneyim ise bu toplamdan çıkarılanlardan arta kalan şeydir.
Her insani deneyim önce toplanır; sonra ayıklanır.
Her ayıklama insanı insana biraz daha yaklaştırır, onu biraz daha insan yapar.
İnsan, onu insan olmaya doğru götüren deneyimleri üzerinden çıkardıkça insana yaklaşır.
İnsan deneyimlerinden arta kalan şeydir.
Artık olma, deneyimi olanaklı kılan bir “var olma” tarzına karşılık gelir.
İnsan deneyimlerden sonra kalan şeydir.
Deneyimler insanın elbiseleridir.
İnsan üzerindeki deneyim elbiselerini çıkardığında geriye kalan şeydir.
İnsan çıplak olandır.
Çıplak olma deneyimlerin insan olma hâline içkinliğidir.
Çıplak olarak olma hâli mevcut olanı olduğu hâliyle görmeyi dışlar.
Çıplaklık verili olanın saf deneyimidir.
Saf deneyim olarak insani deneyim önce toplar.
İnsan saf deneyimin hem öznesi hem de nesnesidir.
İnsan kendi deneyimine içkin olmadığını söylediği ve kendinden çıkardığı hiçbir olma hâlini başka bir nesneye yükleyemez.
Renk, insan olma hâline içkin değildir.
Renk, insanın kendinde deneyimleyebileceği şey değildir.
Renk, bir şeyi o şey olarak deneyimleme hâllerinden biridir.
Renk, renklemez. Renk kendini deneyimleyemez.
Renk, insan olma ile ilişkisinde “hiç”tir.
Hiç, insani deneyimlerin toplamına eklenemez.
İnsani deneyimlerin toplamına eklenemeyen, insanı insan olarak tanımlamanın aracı olamaz.
Renk, olma hâlini ortaya çıkaran tözsel bir kategori değildir.
Renk, varlığını onu görünür kılana borçludur.
İnsan, insanı renk aracılığıyla deneyimleyemez.
İnsanın insanla deneyiminin anlamı renk ilişkisine indirgenemez.
Renk ilişkisine indirgenemeyen bir olma hâli olarak insani varoluş onu olanaklı kılan olma hâllerinin toplamını zorunlu kılar.
Bu nedenle hiçbir insan “dış”ta, ya da geride bırakılamaz.
Her dışta ve geride bırakma insan olma hâlinden çıkarılan deneyimleri kuşkulu hâle getirir.
İnsan, “i n s a n l a m a” olarak bir olma hâlidir.
İnsan, insanlayarak insan olur.
İnsanlama, insanı diğer varolma tarzlarından ayıran en ayırt edici niteliktir.
İnsanlayarak insanlaştığını kavrayamayan insan bir olma hâline karşılık gelmez.
İnsani deneyimler değil, insanlamaya doğru götüren deneyimler insanın toplamına eklenebilir.
Her deneyim insanidir ancak her deneyimlenen insani olmayabilir.
Renk deneyimini insan olmaya indirgeyenler deneyimlerin insani olmayan varlık tarzlarını görünür kılar.
Ve bunu bir kez daha deneyimliyoruz:
Modern insanın tarihsel varoluş dramı!
Trenin içindekiler ve dışındakiler.
