Gençlik ne güzeldir.

Survivor seyrediyorum..

Malum çok seyredilen bir yarışma.

Bol bol sportif yarışmaları olan, parkurları şahane, performans ve adada söylemlerine, duruşuna bağlı kazananı belli olan bir yarışma.

Ödüllü yarışmaları var.

Zaman zaman maddi değeri yüksek yarışmalar konuyor.

Bu yıl kazanan takımın tamamına birer araba ödülü koydukları bir yarışma vardı.

Bir takım kazandı.

Malum diğer takım kaybetmiş oldu. Yarışmacılar arasında, 23 yaşında, milli bir sporcu var. 

Aslan gibi.

Benim de çok sevdiğim bu yarışmacı, kaybeden takımda.

Araba ödülünü kaybediyorlar. Takım arkadaşına ağlayarak dert yanıyor.

Geleceğimi kaybettim abi.

Öylece kalakalıyorum.

Araba 117 bin TL, mutlaka iyi bir para ve şahane bir ödül.

Kazanmak ne güzel olurdu.

Hayatına katkı sağlardı.

Bu kadar.

Ama geleceğini buna bağlamak, kocaman geleceğinden bunu anlamak, beni derinden etkiliyor.

Oğlum diyorum.

Okulu bitirip çalışacaksın, işini yaparken, geleceğini hazırlayacaksın.

Herkesin bir işi var, çalışıyor, kazanıyor ve hayat işte...

Böyle yaşanıp gidiyor 

Ödül, sadece çok sevineceğin çok mutlu olacağın bir şey..

O kadar. 

Bu yırtma telaşı iyi bir telaş değildir. Seni yorar, seni bozar.

Üniversiteyi bitiren bir genç, ne yapar?

İş arar, mesleği ne ise, ya da bulduğu iş ne ise, güzel güzel çalışmaya başlar.

İşinin hakkını verir.

Hayatın ona verdikleri ile yaşamaya başlar, daha fazla para kazanmak, hayatı daha iyi imkanlarla yaşamak herkes ister, tabi ki herkesin de hakkıdır.

Bundan daha doğal istek ne olabilir ki.

Ama hemencecik yırtmak ve bunun telaşı, iyi bir şey değildir.

Çocukları bu anlayış ile büyütmemek lazım.

Çocuklara bu telaşı vermemek lazım.

Aslan gibi çocuklar.

Geleceğini nerede arayacağını bilerek, çalışarak aslan olurlar.

Gözlerinde yırtma telaşını olan çocuklar yetiştirmeyin.

Ağlamayın.

Siz de.

Ağlamayın yavrum. 

Funda'ya takılanlar...

... Bugün arife. Ne güzeldir, ne heyecanlıdır bayram hazırlıkları yapmak. Ailenizle beraber arife gününüz mübarek olsun.

... Gazeteci, Ayşe Aral, genç yaşında vefat etti.. Çok üzüldüm, çok şaşırdım. Önce yakın sonra uzak arkadaşımdı, ara ara konuşurduk. Bana yapılan linçe ortak olmuştu, kırılmıştım, niye Ayşe'cim, demiştim.. Anlatmıştı ama "olmamıştı". Ölüm işte, ne yazılanlara ne de benim söylediklerime değdi Ayşe.. Allah sana rahmetini bol eylesin, nur içinde yat.

... Mustafa Ceceli'nin boşandıktan on gün sonra evlilik kararı aldığı sosyetik güzel, cenazeye CC plakalı kocaman araba ile gelmiş... Bu "umurumda bile değil" halinin, "çok arsızım" haline dönüşmesi arasındaki pamuk ipliğini hiç sevmiyorum.