İlişkilerimizin temelindeki en büyük sorunlardan birisi insanın kendini yeterince tanımamasıdır.
Yol yordam bilmek olarak da söyleyebileceğimiz 'usulü erkân', örnek olması gereken kişilerin kaide, kural çerçevesindeki davranışların bütünü olarak görebiliriz.
İnsan kendi olmalı. Kendini tanımalı. Kendi kalıbının hacmini bilmeli. Eksikliklerini, zaaflarını bilmeli. Kendini rahatsız eden şeyleri tespit etmeli.
Hayatın kendisi bir anlamlar bütünüdür. Kimisi bu hayatı bilinçli yaşar kimisi de bilinçsiz.
Seçimlerimizde özgürüz. İyi ve kötü, doğru ve yanlış, güzel ve çirkin bütün zıtlıklar arasından seçim yapma özgürlüğüne hep sahip olduk.
Ünvanlar, apoletler, makamlar, rütbeler bunların hepsi geçicidir. İnsan kendini bunlarla ifade etmez, etmemelidir.
Kendi özüyle barışık olan; duruşunu ayarlayabilir, tavrını oluşturabilir. Hareketlerinde kontrpiyede kalmaz.
Olur olmadık yerde kullanılan kavramlardan biridir; otorite ve otoriteleşme.
