Ahh güzel İstanbul diye yazımıza başlamıştık dün ve zaman zaman aralıklarla sorunlarını dile getirdiğimiz İstanbul’dan, bugün de söz etmeye devam edeceğiz. Bugün ve ilerideki birçok yazımızda İstanbul hep gündemimizde olacak.

İstanbul, dünyanın en gözde metropollerinden, illeriden biri olmasının getirdiği sorunları yaşaması kaçınılmaz. Onbeş milyonu aşan nüfusu, sosyal ve demografik yapısındaki çok değişkenliğiyle, yaşam biçimi ile bir sorunlar yumağına dönüşmesi kimseyi şaşırtmasın.

İstanbul artık, idari olarak, mali olarak merkezi hükümete bağlı ve denetiminde özel statü ile yönetilmesi gereken bir büyük şehir durumunda.. Sorunları, sosyal yaşamı; genel yönetim biçimleriyle yönetilmenin ötesinde özel yönetim biçimleriyle yönetilmeye gereksinim duyan bir şehir..

İstanbul yıllardır en çok göç alan illerimizin başında.. Yeni yaşam biçimi, kültürü olarak eski İstanbul’dan eser yok artık.. Sosyal yapısı, Anadolu yaşam biçiminin, kültürünün taşındığı, banliyölerinde yerleşik hale geldiği bir büyük şehir. Her bölgesinde her tür agresif insana rastlamanız mümkün..

İstanbul’da yaşamın zorlukları; toplumsal ve bireysel olarak yaşayanlarını da önemli oranda etkilemekte. İstanbul’da çok kolay ve çabuk tepki veren, psikolojik ve sosyolojik sarsıntı geçiren bireysel tepki verebilen insan manzaraları ile sık sık karşılaşmanız mümkün..

Önceki gün yaşanan metrobüs kazasına neden olan olay; İstanbul’da her an yaşanabilecek münferit olaylardan biri.. Sokağa çıktığınızda İstanbul’da yaşayanlar arasında hoşgörü ve anlayış eksikliğini hemen hissedebilirsiniz. En küçük bir olaya nedensiz tepki veren, kısa sürede tartışmaya vardıran insanlarla karşılaşmanız çok olası..

Metrobüste ve benzeri bir çok toplu taşıma aracında her gün yaşayabileceğimiz münferit olaylardan biri.. Özel halk otobüslerinde, banliyölere toplu taşıma yapan dolmuş ve minibüslerde, bu tür olaylarla karşılaşmayanımız hemen hemen yok gibidir. Bunun en önemli nedenlerinin biri, bu toplu taşıma araçlarındaki sürücülerin yolcu ile olan olumsuz diyalaogları gelir. Bunlar, hoşgörü yoksunu yolcularla bir araya geldiğinde karşılaştığımız bu tür olayların olması doğal..

Hareket halindaki bir toplu taşıma aracının sürücüsüne şemsiye ile saldıran insan tipi ile; yolda giderken herhangi bir nedenle tartışma yaşadığınız, kavga ettiğiniz, yaralayıcı bir aletle, ateşli silahla saldırmayı kabadayılık sanan, yaralanma, veya ölüme sebep olan insan tipleriyle, oto yolda aracınızla giderken yol verme meselesi üzerine yaşayabileceğiniz olaylara taraf olanlarla, şehir içi, şehir dışı yollarda olay çıkarmaya hazır, serseri mayın gibi dolaşan otoyol veya trafik magandalarıyla aralarında ne farkı var?

Önceki gün yaşanan metrobüs kazası, basına yansıyan görüntülere göre can kaybı olmadan çok ucuz atlatılmış bir olay. Geride onbir yaralı ve büyük maddi hasar bırakmış.

Kazaya neden olan yolcunun davranışı affedilecek gibi değil.. Tüm bu potansiyelde olan insanların da her an bulunabileceği toplu taşıma araçlarının sürücülerinin de daha dikkatlı davranmaları gerekiyor..

Bu kaza, hep göz ardı edilen bir soruna, kısa sürede çözüm gerektiği gösteriyor. Toplu taşıma araçlarını kullanan sürücülerin hızla eğitime tabi tutulmaları, özellikle; özel halk otobüsleri, dolmuş ve minibüs sürücülerinin ve tüm bu toplu taşıma yapan araçların, trafikte seyir halindeyken sürekli kontrol edilmelerinin, ihtiyaç olmaktan öte zorunlu hale geldiğini göz ardı etmeyelim.. Yıllar önce, İstanbul’un simgesi olan trafik polislerini, değil caddelerde, trafiğin yoğun olduğu ana artellerde bile göremez olduk. Caydırıcılık açısından en etkili önlemlerden biri olan, trafikte asayişi sağlayan bu polisler neden yoklar?

Olayları, olaylar olmadan önleyebilmek önemli..

İşte tüm bu yoklar, İstanbul’da yaşamayı zorlaştırıyor.