Dokuz günlük bayram tatilinin dönüş yolculuğu bugün başladı. Ben bayramı Muğla’nın en güzel ilçelerinden biri olan Datça’da geçirdim. Küçük ilçeler ve kasabalarda uzun soluklu tatilin zorluğunu bir kere daha görmüş oldum. Tabii zorluklardan önce ahh nerede o eski bayramlar diyeyim. Eski bayram kahvaltıları, eli öpülen büyükler, kestiğimiz kurbanları maddi durumu kötü olan kapı komşuya dağıttığımız anılar… Hepsi eskide kaldı. Hepimizin mental olarak dinlenmeye ihtiyacı var, üç gün boşluk bulduk mu deniz tatiline kaçmanın fırsatını kolluyoruz. Bu sene fiyatlar gerçekten dudak uçuklatıyor. Bir Bodrum ile kıyaslandığında Datça çok daha ucuz ama size ufak üç beş fiyat oyunundan da bahsetmek isterim. Bir ay önce Datça’da sokak simidi 5 TL iken, bayram ve tatilcilerle birlikte 10 TL oldu. Dondurmanın topu 20 TL iken 35 TL oldu. Semt pazarından sebze meyve almak, zincir marketlerin manav reyonundan daha pahalı. Herhangi bir restorandan hamburger yemek isterseniz eğer saat öğleni geçtiyse hamburger yok, hatta yiyecek hiçbir şey yok. Marketlere sabah 11.00’den sonra gittiğinizde bütün raflar boş, bırakın yemek yapmayı, içecek su, atıştırmalık kraker türevlerini dahi bulamıyorsunuz. Bir nevi yokluk bölgesi gibi. Esnaf bir yandan çok mutlu ama stokları tükendiği için herkesin rafı, dolabı boş. Bakalım önümüzdeki günlerde Datça’da yazın geri kalanı nasıl geçecek? Lütfen dönüş trafiğinde emniyet kemeri takmayı ve hız limitlerine uymayı ihmal etmeyin.