Adalet ve Kalkınma Partisi (AK Parti) yeni genel başkanını ve başbakanı seçmek için kolları sıvadı ve birkaç gün içinde bir isim ortaya çıkacak. Kulislerde hep bu davanın en önemli kişilerinden olan Binali Yıldırım’ın adı geçiyor ama tabii ki esas karar vericinin ve son sözü kimin söyleyeceği kim olduğu herkesin malumu…

Ama bu arada bütün bu olayları havada bırakacak gelişmeler de oluyor. Mesela AK Parti ‘partili cumhurbaşkanı’ için start verdi ve bu konuda anayasa değişikliği için bastırıyor. Yeni genel başkan ve başbakanın görevi ise bu değişiklik için hızla çalışmak. Peki, böyle bir anayasa değişikliği kabul edilirse - ki buda ancak TBMM’de 330 oyla olur - o zaman yaz aylarında veya son baharda bir referandum görülüyor. Referandumda değişiklik kabul edildiği takdirde ise Cumhurbaşkanımız Recep Tayyip Erdoğan yeniden AK Parti genel başkanı olacaktır. Yani zaten doğal olan bir şey fiili olarak da gerçekleşecek.

O zaman kim seçilirse seçilsin sonunda genel başkanlığı Erdoğan’a teslim edecek ama başbakan olarak görevini sürdürecek… Ama büyük bir ihtimalle başbakan da cumhurbaşkanının talimatları ile hükümeti yönetecek… Keşke bu imkânlar rahmetli Turgut Özal zamanında da olsaydı da Anavatan Partisi yok olup gitmeseydi. Özal cumhurbaşkanı seçilince partisinin başında kalır ve emanetçi başbakan veya Özal’ı tasfiye etmek isteyecek bir başbakan ortaya çıkmazdı. Keşke bu imkânlar rahmetli Süleyman Demirel’in emrinde olsaydı da o da partisini Tansu Çiller’e kaptırıp sosyal adaletçi davanın bitişini seyretmezdi.