Ölümünün 80. Yıldönümünde, ulu önderimiz Mustafa Kemal Atatürk'ümüzü, yaşattıklarıyla, bıraktığı mukaddes emanetleri ve en önemlisi; tüm dünyaya örnek olmuş Laik, Demokratik ve en özel emaneti Modern Cumhuriyetimiz ile, özlemle, saygıyla andık, anıyoruz ve ilelebet anmaya devam edeceğiz.

Yüce Atatürkümüz; yolun yolumuzdur, andın andımız, emenetlerin kutsalımız, sevgin özlemimizdir. Seni yaşayamadık ama, varlığını yaşatmak, özlemek bile muhteşem. Unutulmazsın, unutulamazsın hep gönlümüzdesin. Mekanın cennet olsun, ışıklarda uyu.

Ölümünün 80. Yılında başta ebedi istirahatgahın Anıtkabir olmak üzere meydanları, caddeleri çoşkuyla doldurarak size bağlılığını gösteren ve haykıran genç, yaşlı tüm Türkiye Cümhuriyeti vatandaşlarının yaşattığı muhteşem tabloyu görmüş ve hissetmişindir.

İlke ve inkılaplarınla ışıl ışıl parıldayan, dünyada bir çok ülkeye özel örnek teşkil etmiş mukaddes emanetin Laik, Demokratik Cumhuriyetimizi ilelebet yaşatacağız. Gözün arkada kalmasın.

Yüce Atatürk; kim ne derse desin, ne yaparlarsa yapsınlar; unutmadık, unutturamazlar ve asla unutmayacağız. Cennet mekanında rahat uyu.

Dün,10 Kasım 2018’de, başta Anıtkabir olmak üzere ülkenin her yanında 80. Ölüm yıldönümünü anmak için meydanlar doldu taştı.

Ben bugünkü yazımı; Aşık Veysel tarafından bestelenip yorumlanmış, Atatürk’e Ağıt deyişinin sözleriyle bitirmek istedim. Fazla söze ne gerek.

ATATÜRK’E AĞIT

Ağlayalım Atatürk’e

Bütün dünya kan ağladı

Başbuğ olmuştu mülke

Geldi ecel can ağladı.

Şüphesiz bu dünya fani

Tanrı’nın aslanı hani

İnsi cinsi cem’I mahluk

Hepsi birden ağladı.

Doğu, batı, cenup, şimal

Aman tanrım bu nasıl hal

Atatürk’e erdi zeval

Amir, memur, altın kürsü

Yas çekip ağladı.

İskender-I zülkameyin

Çalışmadı bunca leğin

Her millet Atatürk deyin

Cemiyet-i akvam ağladı.

Atatürk’ün eserleri

Söylenecek bundan geri

Bütün dünyanın her yeri

Ah çekti vatan ağladı,

Fabrikalar icat etti

Atalığın ispat etti

Varlığın Türk’e terk etti

Döndü çark devran ağladı.

Bu ne kuvvet bu ne kudret

Vardı bunda bir hikmet

Bütün Türkler, İnönü İsmet

Gözlerinden kan ağladı.

Tren hattı, tayyareler

Türkler giydi hep karalar

Semerkand’ı Buhara’lar

İşitti her yan ağladı

Siz sağ olun Türk gençleri

Çalışanlar kalmaz geri

Mareşal Fevzi’nin askerleri

Ordular, teğmen ağladı

Zannetme ağlayan gülmez

Aslan yatağı boş kalmaz

Yalınız gidenler gelmez

Felek-el mevt’in elinden

Her gelen insan ağladı.

Uzatma Veysel bu sözü

Dayanmaz herkesin özü

Koruyalım yurdumuzu

Dost değil düşman ağladı.