KAHRAMANLIK BİZİM İŞİMİZ
Sahadakiler bizimkiler idi ama ideal milliler miydi hayır... Rakip güçlü ve bir arada oynamış oyunculardı bizimkilerin büyük çoğunluğu kendi takımlarında bile oynamıyorlardı. Zorlu bir gruba düşmüştük. Kolay grup yoktu kuşkusuz ama biz en sert rakiple başlamak şanssızlığı yaşamıştık. Tek avantajımız ve lehimize olan Hırvatların cezaları sebebiyle tribünde ateşli taraftarlarının olmamasıydı. Bir Emre’miz vardı bir de Baybartlu Hakan Çalhanoğlu’muz... Direkler de yanı- mızda sayılırdı. Kalecimiz “Babacan” Volkan ilk 20 dakikadaki en tehlikeli pozisyonda Modric’e “Erken gol” şansı tanımadı. İlk yarı bitecek iken gereksiz bir penaltı ile Hırvatlar karşısında geri düştük. Ama dedik ya Emre’miz vardı rakip ceza alanında serbest atış kazandırmak için rakiplerin adeta içinden geçmeye çalıştı ve faul kazandı. Hakan Çalhanoğ- lu için serbest atış penaltı gibi idi ve beraberlik golüne onunla ulaştık. Top her ne kadar defansa çarpsa da sonuçta filelerle buluşunca soyunma odasına moralli girdik. İlk yarının özeti Cenk Tosun dahil herkes rakibe pres yaptı ve Hırvatların oyun kurmasına engel olduk. Hakan Çalhanoğlu’nun defansif yardımcısı Kaan Ayhan idi ve ilk yarı planımız tuttu. Modric ceza alanından çıkmak üzereyken ve gereksiz bir müdahele ile penaltı canımızı sıksa da attığımız gol moralimizi düzeltti. İlk yarıdaki çok koşu ve rakibe alan bırakmamak için gösterilen çaba mililerimiz yorgun düşürdü. Fortuna Düsseldorflu Kaan Ayhan’ın sakatlığını biraz da buna bağlamak lazım. 60. dakikada Rakitic’in indirdiği top yüreğimizi ağzı- mıza getirdi. Biz rakip kaleye biraz uzak oynadık onlar ise sık sık ceza alanımıza girip gol aramaya çalıştılar. Başta Mehmet Topal olmak üzere defansımız çok iyi yardımlaştı. Yorgunluktan adalesi iflas noktasına gelen Cenk oyundan çıkmak zorunda kalınca son 25 dakikayı golcü- süz oynamak zorunda kaldık. Sahada en iyimiz Mehmet Topal en sakinimiz Volkan Babacan, en renklimiz Emre Mor, en güçlümüz Hakan Çalhanoğlu idi.
Sahada Okan Yokuşlu, Ozan Tufan, Şener Özbayraklı, penaltıya sebep olmasına rağ- men İsmail Köybaşı görevlerini hakkıyla yerine getirirken Serdar Aziz defansımızın sigortası gibiydi. Cenk’in yerine oyuna giren Olcay ve Ahmet Çalık aranılan taze kan gibiydi. Emre oyundan çıkarken bizler ne kadar üzülmüşsek Hırvatlar da o kadar sevindiler dersek abartmış olmayız. Gruptan çıkmak için birinci olmak şart o şansımız var mı diye bir sorunun cevabı Hırvatistan’ın şansı ne kadarsa bizim de o kadar. Zoru başarmak kahramanlaşarak destan yazmak bizim işimiz. Bizim milletimiz değil mi tanklara, uçaklara, mermilere yüreğiyle karşı koyup destan yazan...
