İstanbul
Parçalı az bulutlu
14°
Ara

YAPMAMIZ GEREKEN SADECE BAKMAK!

YAYINLAMA:

İnsanız. Hepimizin ülkemiz, hayat ve insanlarla ilgili endişeleri olur degil mi? Bazen çoğalır bazen azalır. Bu karşılaştığın insanlara ve onlara bağlı durumlarla ilgilidir. Ümitler ve umutlar çoğalır. Benimki çoğaldı… Çok iyiyim. Kocaman bir ümidim ve umudum var…

Nasıl mı?

İşte söyle;

Tatildeyim.

Yalnızım.

Kafamı dinlemem lazım.

Hayatımda ilk kez daha önce hiç gelmediğim Alacatı'ya geliyorum. İnsan karması diyelim, hayatın tesadüf hali diyelim, Allah'ın daima bildiği var diyelim… Antmare Oteli’ne yerleşiyorum. Oteli bu yıl işletmeye başlayan aslında inşaat mühendisi olan Zafer Inan, eşi Tezer ve çocukları Eylül ve Kerem ile tanışıyorum. Zafer yıllarca inşaatlarda da mühendis olarak proje yapmış, aslında yorgun değil, ama kalbi ve aklı ona başka hayal kurdurmuş. Hadi sahil kasabasında Alaçatı'da ailen ile beraber ol, bu işi yap demiş. Mutlu olan yuvana, hayallerin eşlik etsin demiş..

Kalkmış gelmişler.

Eşi Tezer hanım, kocasının hayaline eşlik etmiş... Hikaye burada başlıyor.. İkisinin de kocaman aileleri var. Kocaman ailedeki pamuk elli, tontiş anneanneler, babaanneler, teyzeler, ablalar, tüm kadınlar elele vermişler. “İyi insan Zafer'imizin yanında olalım, hayaline yardım edelim” demişler.“Yıllarca evlatlarımıza, torunlarımıza yedirdigimiz böreklerimizi, gözlemelerimiz, dolmalarımızı ve keklerimizi misafirlerimize de pişirelim” demişler . Mutfaktan, hayattan hiç bir şeyden şikayet etmeyerek, tabiatın cennetini esirgemediği o yerden; kalplerinin, ellerinin emeğini, emek cennetini esirgememisler.

Evlerini bırakıp gelmişler. Zafer ve Tezer Inan anne ve baba Hatice ve Metin İnan, kızkardeşler matematik şahanesi öğretmen Aynur Karamahmutoglu ve Müzeyyen Anıl, teyzeler Fikret Evren, Hilkat Çağ, anne Nimet Anıl... Hepsi elele kalp kalbe buluşmuslar. Küçük çocukları dünya tatlısı Eylül ve Kerem avuçlarının içinde. Hani aile kalmamıştı, hani herkes kendi derdindeydi, kimse kimseyi düşünmüyordu? Yalan söylüyorlar bize arkadaş dedim. Bak ailenin şahanesi var dedim.

Akıllı, güçlü, becerikli kadınlar gurur duydum sizi tanıdığıma… Ülkem adına, aile kavramı adına ve geleceğimiz adına. Avuç içinde sakladığınız ne kadar iyi, bereketli, namuslu ne varsa payıma düşeni aldım... Kişi kim olduğunu bilmek isterse, sevdiklerine baksın demiş. Ben size baktım. Ne şahane insanmışım ben. Tüm aile... Kalbinizden öperim.

Yorumlar
* Bu içerik ile ilgili yorum yok, ilk yorumu siz yazın, tartışalım *