Bundan iki yıl önce yine köşemde Şişli’de anne olmanın zorluklarını dile getirmiştim, hatta o dönem ki kızgınlığımla Sayın Muammer Keskin Başkan’a birazcık sitem etmiştim. Hemen ertesi günü Sayın Muammer Keskin bizzat kendi beni arayarak buluşup tanışmak istediğini, birer kahve içebilecek vaktim olup olmadığını sordu. Akabinde sayın başkanla Nişantaşı’nda buluştuk. Çok kibar, çok nazik ve çok beyefendi bir başkanımız olduğunu o güne kadar bilmiyordum açıkçası. Sayın Muammer Başkan sıkıntımı benden dinlemek isteyince, anlatmaya başladım Şişli sokaklarında anne olmanın, engelli birey olmanın zorluklarını… Gayet anlaşılır bir şekilde aklındaki planları, projelerini anlattı ve lütfen eksik kaldığımız bir yer varsa bir anne gözü ile siz de bize destek olun hep birlikte el ele geliştirelim Şişli’yi diye de ekledi.

Başkanla görüşmemizden sonra Nişantaşı ve Kurtuluş’taki kaldırımlar daha yürünebilecek şekilde değiştirildi. Ben geç kalınmış teşekkürümü görevindeki son haftaya bıraktığım için Sayın Muammer Keskin Başkanımızın affına sığınmak istiyorum. Şişli tam size alışmaya başlamış ve ısınmışken bu ayrılık birazcık yüreklerimizi burkacak sanırım. Sokaklarda zaman zaman hoşumuza gitmeyen durumlar yaşansa da emekleriniz biz Şişli halkı için çok kıymetli. Hiçbir zaman kibar çizginizden vazgeçmeden bizler için uğraştınız, gözlemlediğim üzere hiçbir mahalle sakinini birbirinden ayırtetmeden sorunları ile ilgilendiniz ve yoğunluğunuzun arasında değerli vaktinizi bir anneyi dinlemek için bana ayırdınız, bütün emek ve enerjiniz için çok teşekkürler sayın başkan. Umarım haftaya yine kazanan Şişli olur.