Sarı Yelekliler hareketi, Fransız sürücüler tarafından yoğun bir şekilde kullanılan ve diğer yakıt türlerine göre daha az vergi alınan dizel yakıttaki vergi artışına karşı başladı. Fakat yakıt zammı yalnızca toplumun özellikle orta-alt ve alt sınıflarında birikmiş olan öfkenin dışavurumuna sebep oldu. Cumhurbaşkanı Macron göreve geldiğinden beri alt sınıfları dezavantajlı duruma düşüren ekonomi politikaları izliyor ve bunlara alt sınıflardan organize olmayan itirazlar yükseliyordu fakat dizel yakıttaki vergi zammıyla beraber alt kesim ortak bir paydada buluştu. Sarı Yelekliler hareketi daha sonra aralarında kırsal kesimin dışlanması, geçim masraflarının artması ve Cumhurbaşkanı Macron'un ekonomi politikalarına öfkenin de yansıtıldığı bir hale dönüştü.
Hareket, eylemciler Fransız yasalarına göre tüm araçlarda taşınması gereken fosforlu yelekleri giydikleri için Sarı Yelekliler adını aldı. Göstericiler sosyal medya üzerinden örgütlendiler. Ülke genelindeki ilk eylemlere yaklaşık 300 bin kişi katıldı.
Eylemlerin başlangıcında protestocuların büyük çoğunluğu aşırı sağcı siyasi çizgiye mensuptu hatta hükümet kanadı Fransız aşırı sağ parti (Ulusal Cephe) lideri Marine Le Pen’i olayları provoke etmekle suçlamıştı. Protestolar devam ettikçe siyasi yelpaze çeşitlenmeye başladı, aşırı sol ve anarşist gruplar da şaşırtıcı bir biçimde aşırı sağ gruplarla beraber hareket etmeye başladılar. Bu durumun en büyük sebebi Macron’un neo-liberal ekonomi politikalarının alt sınıfın tamamını dezavantajlı duruma düşürmesidir, bu ortak güçlük ortak mücadeleyi doğurmuştur.
Gelinen noktada Sarı Yelekliler herhangi bir siyasi grubun ya da partinin tekelinde olmayan bir toplumsal harekete dönüşmüştür. Olaylar sonucunda Macron muhtemelen istifa etmeyecektir fakat bir dahaki seçimleri kazanması zor görünüyor.
