Bu köşenin geleneğidir: Ramazan Ayı'nda her hafta Ramazan'a özel bir yazı yazarım. "Hocam, sen din adamı değilsin, iktisatçısın. Niye bunu yapıyorsun?" diyenlere söyleyeyim: Ben, evet, bir iktisatçıyım, üniversitede profesör ve ana bilim dalı başkanıyım. Ancak bunların ötesinde ben bir Müslümanım. Her Müslümanın üzerine düşen "emr-i bi'l ma'ruf ve nehy-i ani'l münker" yani "iyilikleri emredip / tavsiye edip, kötülüklerden uzaklaştırmak" benim de üzerime farzdır. Aynı zamanda Ramazan Ayı'nda sahip olduklarımızı sahip olmayanlarla paylaşmak en önemli vazifedir. Benim de en büyük varlığım sahip olduğum bilgidir. Bu bilgiyi paylaşmak, iyilikleri tavsiye edip kötülüklerden sakındırmak isterim.

Bugün sizlerle son açıklanan büyüme verileri hakkında görüşlerimi paylaşacağım. Mahallede, çarşı pazarda, okulda beni tanıyan herkesin sorduğu soru şu? Türkiye büyüyorsa benim cüzdanım nasıl küçülüyor? Tabii burada kastedilen fiziki anlamda cüzdanın küçülmesi veya parasal değer olarak maaş ve gelirlerin azalması değildir: Maaşlı çalışanlar, küçük esnaf ve emekliler reel satın alma güçlerindeki azalmadan şikayetçiler. Dilerseniz ilk önce büyüme verilerini özetleyeyim. İlk önce harcama kalemlerine göre, daha sonra da üretim sektörlerine göre büyümenin nasıl gerçekleştiğini ele alalım. Sonra yorumlarız.

Geçen yazıda makro iktisadi politikaların istikrara kavuşması için Mart 2024 seçimlerinin sonunu beklememiz gerektiğini söylemiştim.

Perşembe günü Merkez Bankası faiz kararını açıkladı: Politika faizi yüzde 45'te sabit tutuldu. Merkez Bankası'nın yıl sonu enflasyon tahmini de sabit tutuldu: Yüzde 36. Bu tahminin üst limiti de yüzde 42 düzeyinde sabit olarak devam etmekte. Bugün öncelikle Merkez Bankası'nın faiz kararına değinip yorumlayacağım. Daha sonra ise bu politika tercihinin kritik noktası olan yerel seçimler ile ilgili tahminlerimi ve alternatif senaryoları değerlendireceğim.

Pazartesi günü Modern Para Teorisi'ni anlatmaya başladım. Bu Teori geleneksel Keynesgil argümanları modern finansal piyasalar ortamında yeniden canlandırmayı amaçlayan bir teori.

Türkiye'de benim Nebatieconomics dediğim, Sayın Nebati'nin heterodoks olarak lanse ettiği özünde seçim kazanmaya odaklı bir popülist strateji olan Türkiye Ekonomi Modeli'nin uygulanmaya başlaması ile birlikte sosyal medyada da bazı akademisyen arkadaşlarımız bizim geleneksel bakış açımıza göre anlaşılmaz bazı ifadeler ve önermeler savunmaya başladılar.

Üç yazı boyunca güncel siyasetten çıkalım ve küreselleşmenin insanların din algısı üzerinde yarattığı iktisadi ve sosyolojik etkileri anlatalım dedim, memlekette yine fırtınalar koptu. Âl-i Osman ülkesinde hiçbir zaman heyecan ve aksiyon bitmez. Bu minvalde Merkez Bankası Başkanı Gaye Erkan görevden affını talep etti, Sayın Cumhurbaşkanı da bunu tasdik edip yerine yardımcısı Fatih Karahan'ı atadı. Gaye Erkan'a bundan sonraki hayatında huzur ve sağlık, Sayın Fatih Karahan'a da yeni görevinde başarılar dilerim. Merkez Bankası'nın başarısının bütün milletin selâmeti için çok önemli olduğundan bütün okuyucularımın da bu temennilerime katıldığını düşünüyorum.

Geçen iki yazının ilkinde dindarlığı tanımlanmış ve İslam'da dindar tanımının "muttaki" kavramıyla örtüştüğünü belirtmiştim. İkinci yazıda ise bugün dindarlık kisvesi altında ortaya çıkan kişi ve grupların Kur'an'da tanımlandığı şekilde muttaki kavramıyla örtüşmediğini yazmıştım. Bugün akla takılan bazı sorulara cevap vermeye çalışacağım: "Türkiye'de dindarlık artıyor mu, azalıyor mu?" "Ülkemizde Türk – Osmanlı kültüründen bağımsız ve ona yabancı bir dindarlık mı filizleniyor?" "Değişen şartlara göre dini ahkamın yenilenmesi mi gerekiyor?" "Tarikat ve cemaatlerin bu kadar göz önüne çıkması ne anlama geliyor?"