Anlaşma, başta kara para aklama ve çocuk istismarı materyallerinin dağıtımı olmak üzere siber suçları önlemeyi ve bunlarla mücadele etmeyi amaçlıyor.
Anlaşmayı eleştirenler arasında hem insan hakları için mücadele eden aktivistleri hem de teknoloji sektöründeki büyük şirketlerin temsilcilerini bulabilirsiniz. Anlaşmada yer alan kontrol hükümlerinin boyun eğdirmeye yol açabileceğini söylüyorlar.
Anlaşmanın oluşturulması, Rusya'nın Genel Kurul'a siber suçlarla ilgili bir rapor gönderdiği 2017 yılına kadar uzanıyor. Konuşmaya siber suçlara karşı eylem konusunda bir sözleşme taslağı eşlik etti.
Bu tür bir antlaşmanın yazılmasına ilişkin bir karar 2019 yılında Birleşmiş Milletler üye devletleri tarafından onaylandı.
En başından beri insan hakları örgütleri anlaşmanın hükümleri konusunda endişeliydi ve hem Amerika Birleşik Devletleri hem de Avrupa Birliği ülkeleri buna karşı çıktı.
İnsan Hakları İzleme Örgütü Direktörü Deborah Brown, anlaşmanın hükümlerinin hükümetlerin gazetecilere, eşcinsellere ve her türlü azınlığa karşı sınır ötesi kampanyalar başlatmasına izin verdiğini söylüyor.
İran temsilcileri anlaşmada değişiklik yapılmasını ve birçok maddenin çıkarılmasını önerdiler. İranlıların çıkarılmasını istedikleri hükümlerden biri, anlaşmanın insan haklarını ve ifade, düşünce ve din özgürlüğü gibi diğer temel hakları bastırmak veya azaltmak için kullanılamayacağını belirtiyordu. Değişiklik reddedildi.
