Uzunca bir yaz tatilini geride bıraktığımız şu yağmurlu günlerde 2017-2018 Eğitim ve Öğretim yılına başladık, hatta bir haftasını geride bıraktık. Her sene bir yaş daha büyüyüp sınıf atlayan çocuklarımızın heyecanı ve ilk defa okula başlayan miniklerin göz yaşları ile başladık ilk haftamıza. Geçtiğimiz sene eğitim öğretim yılında başlamış olduğum Sn. Talip EMİROĞLU’nun kurucusu olduğu Avrupa Eğitim Kurumları’ndaki öğretmenlik görevime bu sene de devam etmekteyim. Bir öğretmen için devamlılığın öğrenciler üzerindeki olumlu etkilerinin gün geçtikçe nekadar önemli olduğunu daha da anlamaktayım. Aslında kimi zaman veliler için önemsiz görünen branş derslerinde bile bir öğretmenin değişmiş olması çocukların küçük dünyasında derin yaralar açabilmekte. Çocuklarımızın öğretmenleriyle kurduğu olumlu ve olumsuz bağlar geleceğe dönük bütün yaşantılarının temelindeki sorunların yada özgüvenin temelini oluşturmakta. Çalıştığım kurumdaki öğretmen arkadaşlarımı uzaktan gözlemlediğimde çocuklarımızın bazen ne kadar şanslı olduklarını düşünüyorum ve kendi öğrencilik dönemimdeki eksiklikleri hatırlıyorum. Yeni başladığımız bu senenin öğretmen arkadaşlarım, yöneticilerim, öğrencilerim ve velilerim adına sevgi ve saygı çerçevesi içinde güzel bir yıl olmasını temenni ediyorum. Çocuklarımızın özgür, uçsuz bucaksız hayal dünyasını gerçeğe dönüştürebilmek biz öğretmenlerin elinde... 

***

2017- 2018 Yazına kuşkusuz hersene olduğu gibi bu sene de damgasını vuran isim Tarkan oldu. Her yaz büyük bir hayranlık ile tebrik edip, konserlerini dört gözle bekliyorum. Son 5 senedir İstanbul’daki 1 tane özel konseri dışında hiçbir konserini kaçırmadım. Düşünsenize 10 gün üst üste konser veriyor. Hepsinde başladığı andan bis dahil olmak üzere, bitimine kadar gözümü bile kırpmadan ordayım. Hem de hiç sıkılmadan… Hatta Tarkan ile anlatmaktan hiç  vazgeçmediğim çok sevimli bir de anım var. Geçtiğimiz kış bir boya markasının reklam çekimlerinde başrol oynayan Tarkan, ben ise arkadaki ritim grubunda asma davul çalan müzisyen. 15 saatlik reklam çekimi biran bile gözlerimi alamadım. Hatta amacımı şaşıp tatlı tatlı yanına sokulup keşke benide orkestranıza alsanız diye sevimli sevimli baktım. Sıfır kapris, sıfır ego, hatta pamuk gibi. Sahneler tekrarlanıyor, kalabalık, herkes yorgun, kes, baştan, kamera, kayıt; yaa bir insanın hiç mi yüzü asılmaz, hiç mi ah yeter demez? Sürekli gülümseyen, pozitif bir insan. Birde çekim sonunda gel sana bir sarılayım deyip beni mest edişi! Kaçınız yapardınız merak ediyorum? Uzun, kalabalık ve yorucu bir çekim, işiniz bittiğinde sizden hayranlıkla gözlerini alamayan bir müzisyene gel gitmeden sarılayım sana demek!? Gerçek bir yıldız olmanın ilk ve tek özelliği sevgi dolu, egosuz, pozitif bir insan olabilmek olmalı. 

Bu yaz dolu dolu hem temmuz ayında hem de eylülde günlerce sürdü Tarkan konserleri. Ülnü, ünsüz bir çok seveni Açık Hava sahnesine akın etti. İğne atsanız düşecek yer yok deyimini yine bir Tarkan konserinde gözlemledik. 

Derbi maçı biletleri gibi çıktığı ilk anda biten konser biletleri, enerjisi, sesi ve sevgi dolu kişiliği ile yine hayran bıraktı binlerce insanı kendisine. Acaba işini bu kadar severek ve de hakkını vererek yapan günlerce üstüste konser alanını tıka basa doldurabilen kaç tane şarkıcı var ülkemde düşünüyorum. 

Bu sene sahnede küçükte olsa bir talihsizlik yaşayan Tarkan, ses sistemi çalışmayınca "Günlerdir prova yapıyoruz. Çıkar çıkmaz ne ışıklar yandı, ne görüntümüz vardı. Bunun suçlusu Dolunay. Ben etkileniyorum ve inanıyorum. Kaç gündür 'hırr' diye geziyorum. Hoşgörün lütfen. Bazen böyle aksaklıklar oluyor. Önemli olan aramızdaki enerji ve sinerji" açıklamasını yaptı. Binlerce kişinin önünde bukadar da dürüst ve samimi. Tarkan bu sene de her sene olduğu gibi Açık Hava sahnesini kasıp kavurdu ve unutulmaz anılar bıraktı. Siz eğere hala canlı dinleme imkanı bulmadıysanız mutlaka ilk fırsatta dünya gözü ile bir konserine gidin derim. Herkese güzel haftalar diliyorum. 

Sevgi ve müzikle kalın.