Balkan Bisiklet Şampiyonası öncesinde Tekirdağ Gençlik Merkezi’nde yapılan teknik toplantıya tüm balkan ülkelerinin temsilcileri katıldı. Ulusal Bisiklet Hakemi olarak ben de Sakarya’dan yakın dostum Ulusal Hakem Rüstem Kayın ile birlikte aynı yarışta görev aldık. Her ülke temsilcisi İngilizceyi iyi konuşamıyordu. Toplantı sürerken Romanya kafile başkanı Türkçe olarak bazı parkurlara itiraz etti. İtirazlarının hepsi de haklıydı. Yarış komiserinin mükemmel yarış olması için tüm çabaları boşa çıkacak gibi oldu. Parkuru hazırlayan Mutlu hocaya dönüp “Hadi sen cevap ver” dedi. Kem küm eden Mutlu hocayı rahatlatan öneriyi yine Romanya kafile başkanı anlattı. “Parkuru bu şekilde düzeltirseniz sorun milimize edilmiş olur” dedi. Parkur sorunu çözüldükten sonra diğer konulara geçildi. Lisans kontrolleri, konaklama detayları, araç sıralamaları ve diğer takım talepleri konuşuldu ve toplantı tamda saatinde tamamlanmış oldu. Uzak yoldan gelenler arasından bir an önce kendilerini konaklayacakları otele atmak ve akşam yemeğine yetişmek için aceleci davrananlar oldu. Türkçe konuşabilen Romanya takımının kafile başkanının yanına gittim. Yerinde tespitleri için teşekkür ettim. Bunlar düzeltilmeseydi ciddi kazalara sebep olabilirdi ve yarışın emniyetini tehlikeye sokabilirdi. Türkçeyi nereden öğrendiniz diye sorunca “Ben Türküm zaten. Adım Hasan Sert dedi. Aaa ben sizi tanıyorum. Siz İzmitlisiniz diyince. Hasan Sert’te döndü ve “Bende sizi tanıyorum. Kocaeli Üniversitesi’nde hocasınız. Önceleri Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü’nde çalıştınız. 2003 yılından beride bisiklet hakemliği yapıyorsunuz” dedi. Bu kadar detayı beklemiyordum. Çok açık konuştu benimle. Kendisini tanımazlıktan gelmemem ve samimi bir şekilde sizi tanıyorum demem kendisinde olumlu bir intiba oluşturmuş. Aynı yıl yapılan Cumhurbaşkanlığı Bisiklet Turu’nda yine karşılaştık ve uzun uzun sohbetlerimiz oldu. Kocaeli’ne geldiğinde Kocaeli Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi’nde öğrencilere onlarca anısını ve iş tecrübesini anlattığında dinleyenlerin nasıl aydınlandığını ve onlara kattığı bilgi birikimini yerinde gördüm. İş adamı olarak bulunduğu Romanya’dan Türkiye’ye kesin dönüş yapacaktı. İçinde ukde kalan bisiklet hayallerini gerçekleştirecekti. Ama olmadı. 14 Eylül 2010 yılında Romanya’da bisiklet antrenmanı yaparken geçirdiği trafik kazasında rahmetli oldu. Onun anısına Belediye Başkan Danışmanlığını yaptığım İzmit Belediyesi tarafından ilk ölüm yıl dönümünde “Hasan Sert Anıtı” yaptırıldı. 6 çocuklu Kandıra’nın Pirceler Köyünde doğmuş ailenin en büyük çocuğuydu. Kardeşleri, Hüseyin, Hacer, Mükerrem, Züleyha, Reyhan, çocukları, torunları ve sevenleriyle her ölüm yıl dönümünde kendi anıtı önünde toplanıyorlar. Ben kendisini geç tanıdım erken kaybettim. Bu yılda yine İzmit Belediyesi Bisiklet Eğitim Pisti’nde buluşacağız.     

Bir sporcunun en çok hoşuna gidecek çağrılma sözcüğü “Şampiyon”dur sanırım. Hele hele gazetecilerin en güzel resmi çekmek için şampiyon buraya, şampiyon bir bakar mısın, tebrikler şampiyon, şampiyon bir pozda buraya gibi seslenişleri duyarız ve imreniriz. Kocaeli bir spor şehridir. Gerek İstanbul’a yakınlığı gerekse geçmişten gelen spor kültürü bu şehrin insanlarına ayrı bir spor sevgisi aşılamıştır. Kocaeli’nin değişik branşlardaki yüzlerce şampiyon sporcuları arasında Milli Bisiklet Sporcusu Hasan Sert’te bu söylemi en çok hak edenlerdendi.  Kendisine 1962 Yaz tatilinde hediye edilen bisiklet ile hayatı değişti ve bu bisiklet kendisini en iyi ifade etme aracı oldu. Kocaeli, İzmir Altay, Muhafız Alayı, Milli Takımlar derken sporculuk sonrası kurucusu olduğu Brisaspor ve Milli Takımlarda başarılı antrenörlük ve yönetici olarak ta en son Balkan Bisiklet Birliği Teknik Kurul Başkanlığı yaptı. Hayatında hep bisiklet vardı ölümü de  bisiklet üzerinde oldu. Büyük bir değeri kaybettik. Allah rahmet eylesin.