08 Aralık 2018 tarihinde gazete köşemde "Suskunluk bir iç kanamasıdır Neriman Abla” diye yazmışım.

Neriman ablam o zaman 90 yaşında.

Size nasıl tanıştığımı, nasıl canım olduğumuzu uzun uzun anlatmıştım.

Ve yazımı şöyle yazmıştım:

“Hep düşünürüm, aklım karışır, bazen düşündüklerimi beğenmem, ama analığı sorgulayanlar, beğenmeyenler şehirli çocuklar, eğitimli çocuklar...

Analığını beğenmiyor ve bu nedenle seni sevmiyor.

Bir anneyi çok naif, hayatla başa çıkamıyor diye merhametinin neresine koyabilirsin ki.

Canım çok sıkkın, moralim duvara vurmuş oradan çıkıyorum.

Neriman abla.

Gözlerinin tenhalığını anladım, suskunluğunu anladım.

Her suskunluk iç kanamasıdır, vadesi gelmemiş analık yenilgisidir.

Yorgun yüzündeki, başlangıçsızlığın, bunca yılın emeklerinin hiç olmasıdır.

Neriman abla.

İçin koyu, kopkoyu mavi.

Derin derin düşünürken, analığın küskün rengi var.

Hiç kıyamadım, sana.”

Öğretmen emeklisi idi Neriman ablam, Sarıyer'de otururdu. 

Kalbinden defalarca ameliyat olmuştu.

Gençliğinde meme sorunu olmuş, uzunca bir tedavi süreci geçirmiş.

2 kızı ve hiç görmediği, anasını aramayan sormayan 1 oğlu vardı.

Oğlunun hasreti ile yanar, ama tek kelime söylemezdi.

Dünyanın en kibar, en asil kadını Neriman Ablam hep susardı.

Kim bilir suskunluk bir iç kanamasıydı Neriman abla, diye yazmışım.

Hep ziyarete gittim, hep elini öptüm, hep gönlünü aldım.

Beni kapıda görünce güzel kızım gelmiş diye çığlık atardı.

Aramızda sevgiye dayanan kocaman bir kalp bağı vardı.

Beni televizyonda gördüğünde, gidip bu benim kızım diye öptüğünü anlatırdı.

Geçen gün telefonum çaldı, tanımadığım bir numara.

"Funda hanım, ben Neriman ablanın bakıcısıyım, maalesef Neriman abla öldü" dedi.

Öldü mü, dedim 

Öldü, dedi.

O an sanki dünya tepe taklak oldu, başıma yıkıldı.

Koronadan sebep ziyaret edemeden gelmiştim.

Hasretinde olduğum Neriman ablamı bir daha göremeyecektim.

Ahhh! dedim.. Ahhhhhh! Nur yüzlü evlat hasretinde ablam benim.

Ahhhhh! Gözlerinin tenhalığını anladığım Neriman ablam. 

Ahhhhhh! Vadesi gelmemiş analık yenilgisinde Neriman ablam.

Allah rahmet eylesin.

Nur içinde yat.

Seni hep ziyaret edeceğim.

Ama ben.

Eksildim. 

Fundanın aklındakiler..

... 25 Kasım 2020 Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Mücadele günüydü. 

Bugünde yapılmaması gereken ne varsa yapıyor insanoğlu, reklamlar, şovlar ne varsa onu yapıyor.

Dünyada, ülkemizde milyonlarca kadın hem psikolojik hem fiziksel şiddete uğrarken ve herkes hepiniz bunu bilirken. 

Böylesine önemli bir konuyu bazı kişiler, bazı firmalar ve markalar fırsata çeviriyor. 

Ve ben bundan nefret ediyorum.

Ben o gün, sadece şiddete uğrayan ve bunu yaşayan kadınları dinlemek istiyorum.

Mesela bir marka;

Şiddetten ölen kadınların isimlerinden SODA TASARIMI yapmış.

O ölen insanların anaları babaları, çocukları aileleri yok mu?

Bu ne duyarsızlık 

Bir kozmetik firması;

Dayanışma mesajları eşliğinde İNDİRİM içerikleri paylaştı.

Pess.

Sizden alışveriş eden varsa; o kadınların utanmaz yüzlerini görmek çok isterim.

Bu ne aymazlık.

Düşün yakalarından.

… Kadınların online ortamda da erkeklere göre şiddete uğrama riski daha fazla imiş.

Tam 27 kat.

Siber zorbalık almış başını girmiş.

Siber zorbalık başıma çok geldi diyorsanız;

Ya da;

Kadına dair;

Kötü kullanım görüyorsanız, hakaret, nefret söylemi görüyorsanız şikayet edin.

Sadece söylenmeyelim, bu ne ya! diye homurdanmayalım.

Üzerimize düşeni yapalım.

Kişilik haklarına saldırı, tüm küfürlü mesajlara dava açalım.

Lütfen.