Gençlerin on sekiz yaşında milletvekili olması meselesindeki tartışmaları yakından izliyorum. Yapılan yorumların çoğunda gençlere karşı bir güvensizlik var. Dolayısıyla karşı çıkanlar kendilerine güçlü argümanlar oluşturarak bu meseleye kuvvetli bir şekilde ‘Hayır’ diyorlar. Açık söyleyelim. Gençlere güvenmeyen kaybeder. Türkiye büyük bir genç nüfusuna sahip. Devletlilerimiz her alanda  gençlere güvendiklerini onlara hissettirip sorumluluk yüklerlerse millet olarak kazançlı çıkarız. Yirmi bir yaşında İstanbul’u açıp gülzar yapan komutan nasıl büyük fetihler başardıysa bugünün gençleri de yeni başarılara imza atacak potansiyeldedir. 

Kültür ve medeniyet tarihimiz gençlerin başarılarıyla doludur. Şeyh Galip Türkçe’nin baş yapıtlarından olan Hüsn ü Aşk’ı gençlik yıllarında kaleme almıştı. Türk Edebiyatı’na özgün bir ses armağan eden Necip Fâzıl, şiirleriyle bütün ülkede yankı uyandırmaya başladığında henüz yirmi yaşındaydı. Yine düşünce dünyamızın öncü şahsiyetlerinden Nureddin Topçu, muhteşem eseri İsyan Ahlakı’nı gençlik yıllarında yayınladı. Ömer Seyfettin, genç yaşında nesilleri besleyen öyküler yazdı. Edebiyatımızın zirve isimlerinden Sezai Karakoç’un da gençlik dönemlerinde yazdıkları ortada.

Gençlerin başarılarına dair her sahada örnekleri çoğaltmak mümkün. Biz gençlerimize güveniyoruz, onlara inanıyoruz. Ülkemize kalıcı hizmetlerde bulunacaklarına dair ümidimiz tamdır. 

Masamda gençlere güvenildiğinde neler yapabileceklerini göstermesi açısından müthiş bir dergi duruyor. Elime alır almaz helal olsun gençler dediğim bir dergi. Gençlik coşkusunu her sayfasına yansıtan derginin ismi Sade Soda. 

İmam Hatip Mezunları Derneği ÖNDER tarafından çıkarılan dergide kağıt seçiminden mizanpajına kadar her şey gençlerin beğenilerine göre hazırlanmış. Muhafazakâr kurumlarda genelde gençlere iş verilir ama yetki ve sorumluluklar tam verilmez. Üstlerinde ağabeyler şöyle olsun, böyle olsun derken yine kendi bildiklerini okurlar. Sade Soda Dergisi bu açıdan çok şanslı. Çünkü görev, yetki, hâsılı bütün sorumluluk gençlerde. Bu açıdan sivil toplum sahasında derinlikli çalışmalara imza atan ÖNDER Başkanı Halit Bekiroğlu’nu özellikle tebrik etmek gerek. ‘Gençler bizden daha iyiler ve bizden daha iyi olacaklar. Yeter ki gençlere bu fırsatı verelim.’ diyerek derginin bütün sorumluluğunu onlara yüklemiş. İyi de yapmış.

Sade Soda kendine has bir dil oluşturmuş. İslami camiada çıkan dergiler kendilerini mutlaka vaaz vermeye şartlandırır. Oysa günümüzde okur, fikirlerin kendisine didaktik bir tarzda dikte edilmesinden hoşlanmıyor. Özellikle genç okurlar, yayınların kendilerine paylaşımcı bir üslupla yaklaşmalarını istiyor. Ama camianın dergileri kısa sürede hidayete erdirilecek kitleler olarak yaklaşıyor okurlara. Hâlâ seksenli yılların dili hakim dergilerimize. Oysa seksenlerde değiliz. İki bin on yedinin, internetten daha hızlı kuşağına sesleniyoruz. Sade Soda Dergisi bu bakımdan başarılı bir dergi. Gençleri, kurtarılması gereken günahkarlar olarak değil iyilik ve güzellik yolunda beraber yürünecek yol arkadaşları olarak görüyor.

İyi bir okur, iyi bir yazar olan Hilal Furkan’ın yayın yönetmenliğinde çıkan derginin yayın kurulunda da gelecekte adını önemli başarılarıyla sıkça duyacağımız Musab Yılmaz, Kübra Nur Doğru, Zennur Çalık, Enes Yılmaz gibi harika gençler var.

Kültüre, sanata, hayata, edebiyata ince bir duyarlılıkla yaklaşan dergi; ümmetin yaşadığı acılara, zulümlere karşı da sesini ve öfkesini yükseltiyor.  Son sayısında da ekranlardan, sosyal medyadan sessizce izlediğimiz çocukların ölümlerine, yurtlarından sürülen mültecilere ve insanlığın imtihanına dikkat çekiliyor. 

Henüz üçüncü sayısında olmasına rağmen gittiğim şehirlerde metrolarda, üniversite amfilerinde, imam hatip bahçelerinde mutlaka Sade Soda okuyan gençlerle karşılaşıyorum. Hepsi de dergiden memnunlar ve yeni sayıları merakla beklediklerini ifade ediyorlar. Bu da, derginin kısa sürede tuttuğunun, okuyucu kitlesinin oluştuğunun bir işareti. Gençlerin yeni tutkusu Sade Soda’ya nice sayılar, başarılar diliyor; ekibini de tebrik ediyorum.