Geçtiğimiz cumartesi müzik tarihinin en büyük yarışması olan Eurovision Şarkı yarışmasının en büyük fiyaskosunu izledik. Bir gün önce köşemde yazdığım yazıda “acaba Eurovision’da antin kuntin şeyler döner de Ukrayna’ya kıyak geçerler mi” diye sorduğumda herkes bana “yok canım o kadar da olmaz” demişti. Cumartesi akşamı yapılan yarışmada gördük ki o kadarı da oluyormuş.

Tiyatro gibi oylama

Yarışma son derece profesyonelce hazırlanan ve içinde koftiden heyecan içeren bir oylama ile resmen Ukrayna’ya verildi. Öylesine güzel tezgâhlamışlar ki oylamayı, yarışmada ülke delegeleri değil de halk oylaması ile millet galeyana gelmiş ve tam puanları vermiş gibi gösterdiler. Öyle ki bir de rekor hesaplama ile jüri ile İngiltere’yi birinci gösterip son dakika kadar halk oylarıyla sözde heyecan yaratmak istediler ve daha önceden belli olan birinciyi sözde bir heyecanla açıkladılar.

Belli ki emir büyük yerden geldi. Herkes Eurovision gecesi tiyatrodaki rolünü oynadı. Yarışmadan hemen sonra İngilizler “hakkımız yendi denmesin” diye İngiltere başbakanı Boris Johson “Ukrayna’yı Eurovision başarısı için tebrik ederim. Bu sadece yeteneğiniz değil özgürlük mücadelenizin de açık yansımasıdır.” dedi ve yarışma sonucunun politize olmuş bir sonuç olduğunu çaktırmadan ima etti.

Emekçinin emekleri heba oldu

Yarışma için nereden baksanız 6-7 ay boyunca çalışan, kendisini, ülkesini uluslararası arenada göstermek için mücadele eden canla başına yüzlerce insanın emeği sadece Rusya’ya ve Putin’e karşı bir boy gösterisi yapmak için heba edildi. Ancak şunu da söylemek isterim ki Rusya’da o gece oturmadı. Azerbaycan, Gürcistan ve Romanya yarışmaya bağlanamadı, ya da bağlanmadı. Bu bence çok manidar bir durumdu. Bu ört bas edilir veya bir kılıfla yine batının istediği biçimde anons edilir.

Aslında bu yarışmada batı emperyalizmi emekçilere “bana bakın siz istediğinizi yapın ben ne istersem o olur..” dedi. Ama o kadar ustaca söyledi, sever gibi yaptı ve tüm emekçileri dövdü.

Eurovision bu sene yaptığı bu hatayla resmen müziğe politikaya karıştırdığını resmi olarak teyit etti. Bu yarışmanın siyasi bir yarışma olduğunun noter tasdiki oldu.  Beş para etmeyen normal şartlarda ilk ona bile girmeyi hak etmeyen bir şarkı zorla birinci yapıldı.

Şimdi “Ev Sahibi Kim” tartışması başladı

Şimdi birinci raunt bitti. İkinci rauntta ise yarışmanın nerede yapılacağının rant kavgası var.  İngiltere “yarışmayı biz yaparız siz merak etmeyin” ayağına yattı. Aslında İngiltere “biz size birinciliği verdik siz de ev sahipliğini bize verin” der gibiydi. Ama Ukrayna hemen karşı atak yaptı ve Ukrayna Kültür ve Enformasyon Politikası Bakanı Oleksandr Tkachenko, Eurovision 2023'u nerede düzenleneceğine düşünmeye başladıklarını açıkladı. Bakana göre Ukrayna, ev sahipliği konusunda oldukça tecrübeli ve organizasyonu en üst düzeyde yapabilecek durumda.” dedi. Benim tanıdığım Ukraynalılar kafalarının üstünden nükleer silahlar bile geçse bu yarışmayı bırakmaz ve ev sahipliğini hiçbir ülkeye vermezler,  yazın bunu da bir kenara. Russia Today (RT) ve Sputnik Genel Yayın Yönetmeni Margarita Simonyan: "Seneye Eurovision Rusya'da olacak" diyerek onları tiye aldı. Özetle curcunanın ikinci raundu başladı.

İlk kez Türkiye bu yarışmaya katılmadı diye mutlu oldum

Çok samimi söylüyorum, 2022 yılında dönen ve tarihe geçen bu kirli Eurovision şarkı yarışmasında iyi ki Türkiye yoktu. Yarışmadan sonra yüz binlerce tepki iletisi yazıldı sosyal medyadan. Ben de EBU’ya yani Avrupa Yayın birliğine: “You are the toy of politics” yani siz politikanın oyuncağı oldunuz diye bir ileti yazdım. Hiç içime sinmedi bu yılki yarışma. Yazık bir Eurovision’umuz vardı “o da gitti” diyorduk.

Artık, bir Eurovision’umuz vardı “o da bitti” diyeceğiz. Çünkü Eurovision bu sene harakiri yaptı ve müziği siyasete alet ederek kendi kendini bitirdi. Artık bir iki sene “Türkiye neden Eurovision’a katılmıyor?” diye soramayacağım.

Çünkü bunu sormaya yüzüm kalmadı!