Babamızın yokluğu bize hayatta olan sevdiklerimizin değerini bilmeyi öğretmiştir.

Bugün birçok duyguyu aynı anda yaşamayı tecrübe ettiğim ikinci yılım. Babasız olduğum gerçeğini o gittiği gün itibariyle her gün anlasam da keder, öfke ve mutluluğu aynı anda yaşadığım bir gün oldu Babalar Günü. Keşkeli duyguların havada uçuştuğu ve aynı zamanda da iyi ki yapmışım dediklerimin günü. Kaç yıl geçerse geçsin babasını kaybeden ben ve benim gibilerin Babalar Günü'nde yaşadığımız acının dozu hiç mi hiç azalmaz.

Babamızın yokluğu bize hayatta olan sevdiklerimizin değerini bilmeyi öğretmiştir. Çünkü yarının ne getireceği bilinmez. Bir yandan da babamıza veda etmenin bize hayatla ilgili ne çok şey öğretmiş olduğunu hayretle fark ederiz. Bu nedenledir ki tüm dostlarıma her zaman anne ve babalarımızın kıymetlerini onlar hayattayken bilelim ve belli edelim der dururum.

Tarihçesi:

İlk Babalar Günü ABD’de kutlanmıştır. ABD’de de ilk Babalar Günü’nün ne zaman kutlandığına dair iki hikaye vardır. Bazı hesaplara göre, ilk Babalar Günü 19 Haziran 1910’da ABD’nin Washington eyaletinde kutlandı. 1909 yılında Sonora Smart Dodd adındaki bir kadın, kilisede bir Anneler Günü vaazını dinlerken aklına babasını onurlandırmak ve kutlamak fikri geldi. Sonora’nın babası oldukça iyi bir babaydı. İç Savaş gazisi olan William Smart, karısı altıncı çocuğunu doğururken öldüğünde dul kalmıştı. Altı çocuğunu kendi başına Washington’daki küçük çiftliklerinde yetiştirmeye devam etti. Sonora, babasının kendisine ve kardeşlerine verdiği sevginin takdir edilmesi ve bu gibi babalara saygının gösterilmesi bir gün olması gerektiğini düşündü. Başlangıçta, kendi babasının ölüm yıldönümü olan Haziran ayının beşinci gününü Babalar Günü’nü kutlamak için belirlenen gün olmasını önerdi. Ancak bazı kötü planlamalar nedeniyle Washington’daki Spokane’deki kutlama haziran ayının üçüncü pazarına ertelendi.

Amerika’daki diğer ilk Babalar Günü öyküsü, 5 Temmuz 1908’de Batı Virginia’daki Fairmont’ta başladı. Ölümcül bir maden ocağı patlaması sonucu 361 kişinin (babanın) ölümü üzerine, Grace Golden Clayton, yerel Metodist kilisesi papazına o günün babalar günü olarak kutlanmasını önerdi. Babalar Günü ABD genelinde çeşitli topluluklarda yerel olarak kutlanırken, kutlamaların ulusal bir bayram haline gelmesi için gayri resmi destek neredeyse hemen başladı. William Jennings Bryant en güçlü yandaşlarından biriydi. 1924’te Başkan Calvin Coolidge, Babalar Günü’nün ulusal bir bayram olmasını tavsiye etti. Ancak resmi bir işlem yapılmadı. 1966’da Lyndon B. Johnson, yürütme emriyle Haziran ayında üçüncü Pazar’ını, Babalar Günü’nü kutlamak için resmi gün olarak belirledi. Ancak, Babalar Gününün resmi olarak ulusal bir tatil olarak kabul edilmesi 1972 yılında başkan Nixon zamanında gerçekleşti.

Hayatta olan babalarınıza söylemeniz için işte size birkaç tavsiye:

•Canım Babacığım! Sen bana bu hayattaki en güzel örnek oldun. Bana hep ilham verdin. Bundan sonra da daima senin izinde olacağım. Babalar Günü’n kutlu olsun!

•Canım Babacığım hani sen hep bana varlığın benim için en büyük hediyedir derdin ya! Senin de varlığın bana bir ömürlük hediyedir. Seni çok seviyorum babacığım. Babalar Günü’n kutlu olsun.

•Sevgi ve müthiş şefkatinle aramızda sıcacık bir bağ kurduğun için sana minnettarım. İyi ki babamsın ve iyi ki varsın. Babalar Günü’n kutlu olsun.

•Canım Babacığım, bana kattığın sayısız tecrübe için sana binlerce teşekkür ederim. İyi ki varsın Canım Babam! Babalar Günü’n kutlu olsun.

•Dünyanın en tontiş, en nazik, en centilmen, en yakışıklı, en cesur, en hoş görülü babasına sesleniyorum; Seni çok seviyorum babacığım.

•Kızın olmaktan gurur duyuyorum babacığım seni çok seviyorum. Babalar Günü’n kutlu olsun.

•Senin oğlun olmaktan sonsuz bir gurur duyuyorum babacığım! Seni hayal bile edemeyeceğin kadar çok seviyorum. Babalar Günü’n kutlu olsun.

Sakın geç kalmayın! Bu değerli yılların bu güzel fırsatlarını iyi değerlendirin. Geriye dönüş hiç olmayacak! Hayatta olan veya olmayan babalarınızın Babalar Günü kutlu olsun.