Son bir haftadır gazeteleri okuyorum, haberleri dinliyorum ve bir ülke düşünüyorum.
Türk futbolunda altyapıdan A takımına yeterli sayıda ve kalitede oyuncu yetiştiremediğimiz bir gerçek. Bu uzun vadede hem para hem zaman kaybı demek oluyor.
Ortadoğu'daki kaotik ilişkilerin yeni bir çocuğu oldu: Irak ve Şam İslam Devleti, nam-ı diğer IŞİD. Son dönemde ismi vahşet, katliam ve korkuyla eşanlamlı olarak kullanılan IŞİD, bize bir kez daha insanın içindeki örtülü saldırganlığın sınırlarını test ettirdi.
Narsisistler, acımasız sevgililer! Aslında narsisistler kimseyi sevmiyor değiller, sadece başkalarını da kendilerini sevdikleri kadar kötü severler diyor Van Der Waals. Şimdi küçük bir test yapın kendinize ve aşağıdaki soruları içtenlikle cevaplayın;
30lu yaşlarında iş hayatında başarıyı yakalamış bir danışanım bana soruyor: "Biz neden yalnızız?"
Çocuk sahibi olmak modern yaşam tarzının en büyük fenomenlerinden biri. Hayatı iki kişinin kaynaklarıyla üç kişi yaşama fikrini kabullenmek ve bu üçüncü kişinin tamamen diğer iki kişiye bağımlı olacağını bilmek çiftleri bir kararsızlık haline itiyor.
Bugünlerde her sabah yeni bir intihar saldırısı, şehit haberi, hiç olmadı bir istismar haberi ile başlıyoruz güne. Ülke ve toplum olarak zor günlerden geçtiğimiz aşikar.
Ruhsal olarak sağlıklı olduğumuzu nereden anlarız?
