İlkay İngiliz Manchester City için, Hakan da İtalyan İnter için ter dökecekler. Ne mutlu Türküm diyene.
Tam bize özgü bir alaturkalık örneği olarak okuyoruz, duyuyoruz onlarca oyuncu geliyor, gidiyor özellikle İstanbul'un asırlık çınarlarına.
Aslında futbol kamuoyunda S. Kuntz ile ilgili genel bir hayal kırıklığı ve beklentilerin altında bir performans sebebiyle de yaygın bir hoşnutsuzluk hali var uzun zamandır.
Obradoviç'in son zamanlarında artık iş o noktaya gelmişti ki; hücum setlerini Erdem Can çiziyorsa, savunma setlerini Zelimir çizer olmuştu Fenerbahçe Basketbol'da (veya tam tersi).
Giderken Rıza'dan Karelin'in rekorunu egale etmesini, Taha'dan ve Yasemin'den de kendi rekorlarını bir tık daha ileri götürmelerini ve geçen sene Budapeşte'den dönerken getirdiğimiz 17 madalya sayısını geçmeyi bekliyorduk.
Bu seneye kadar tam 11 defa Rıza Kayaalp kendi sıkletinde Altın Madalya kazandı.
Aslında hikâyenin en can alıcı noktası 2018 Dünya Kupası adaylığımızın Platini denen "kılıksız" tarafından elimizden (ç)alınmasıyla yaşanmıştı.
Şimdilerde neredeyse ortasına geldik Ramazan'ın ve dünyanın birçok memleketinde oruçlu futbolcuların iftar edişleriyle ilgili onlarca haber akıyor bültenlerde.
