Batı Karadeniz'in muhteşem yeşilinin ve eşsiz bitki örtüsünün içinde fark edemediğimiz gelişmeler yaşanır. Keltepe, Hodulca ve Çal Dağı'nın her mevsim ayrı olmak üzere gerçekleştirdikleri düetini duyarsınız. Bu durum bazen kuzey rüzgârlarının kamçıyı andıran sesi, bazen düşen yıldırımların bu muhteşem dağlardaki dakikalarca süren yankıları, bazen de geyiklerin hâkim zirvelerden birbirlerini çağırmaları şeklinde olur.

Ortaokul yıllarımda yaz tatilinin başlaması ile birlikte Karabük'ten beklemeksizin köye giderdim. Bir eğitim yılı boyunca birikmiş olan yorgunlukla daha ilk sabahtan annem sığırları gütmem için erkenden beni kaldırırdı. Tatilin başlaması ile birlikte gönlümce uyumayı çok arzulamış olmama rağmen heyecanla uyanırdım.

Çıktığın her yol, her yolculuk seni sana getiriyorsa biriktirerek coşkuları ne mutlu! Yaşadıkların seni bölüp, biraz çarpıp en sonunda yeniden topluyorsa ne güzel! İç özgürlüğü arıyorsan, dışın da güneş kadar özgür kalır yakında unutma…

Sekiz asır önce yaşanan ve efsaneye dönen bir aşkın peşindeyiz; Kara koyun efsanesinin. Çağrısına kulak verip ağa kızı Ümmü ile kavalıyla kurdu, kuşu kendine bağlayan çoban Seyit'in yurduna konuk oluyoruz. Saf, duru sevdalarına selam duruyoruz. Kulak veriyoruz geleneği yaşatan torunlarına, aşkla…

İlk bakışta yazının başlığı ilginç gelebilir. Ama yazı okunduğunda yazının başlığı normal gelecektir. Bir de en sonda yazacağımı en başta yazayım istedim: Ben Seben'in fahri hemşerisiyim ve Seben ile ilgili her konu beni ilgilendirir.

Yerkürenin derinliklerinden gelen magmanın kırıkları ve çatlaklar boyunca yeryüzüne doğru yükselmesi ve katılaşması sonunda meydana gelen Uludağ'ın jeolojik yapısını genellikle iç püskürük granit kayaçları oluşturmaktadır. 2543 metre yükseklikteki Uludağ Tepe altında kalan bölgede, son buzul devrinden kalma ve buzul aşındırması sonucu oluşmuş bir kısmı yazın kuruyan buzul gölleri bulunur.

Şimdiye kadar ülkemizin her tarafını ve komşu coğrafyaları gezmiş, görmüş ve yaşamış biri olarak Tunceli ya da eski ismi ile Dersim'i en sona bırakmış olmam benim açımdan düşündürücü. Dostlarıma söylediğim bir söz var; "hep en iyisi sona kalır" diye. Belki de Tunceli'yi gördükten sonra başka yerler kifayetsiz kalır korkusu ile en sona bıraktım bu gizemli coğrafyayı.