Aday adaylarının öncelikle parti kademelerini ve sonra da tabii tek seçici olan liderleri ikna etmesi gerekiyor. Bunun ne kadar zor olduğunu anlatmaya gerek yok.

Hadi diyelim aday adayı olamadılar. En azından gönül verdikleri partilerini başvuru parası yatırdıkları için mali destek vermiş olmanın gönül rahatlığı ile çalışmaya devam ederler mi acaba? Muhtemelen mülâkatlarda öyle söylüyorlardır.

Aday olarak belirlenmeyenler öyle ya da böyle yollarına devam edecekler. Aday olacaklar için ise elde kalem kâğıt hesap yapma zamanı da gelmiş olacak. Öyle ya, toplam 600 milletvekili seçilecek. Hepsi bir partiden olamayacağına göre seçilecek yerde olan var, olmayan var.

Geçen seçimde ne alınmış? Bu seçim ne olacak? Sokakta nabız nasıl atıyor? Bunun gibi onlarca soru önce adayların kendi zihninde, sonra ise sahada cevaplanmaya çalışılacak.

Hadi bu evreyi de geçtik diyelim. Malum artık yeni bir sistem var. Bakanlar, milletvekili olamıyor. Acaba bakan olma umudu taşıyanlar için milletvekili adayı olmak mı daha iyi, olmamak mı? Öyle ya lider, zaten milletvekili olmuş bir kişiyi bakan yapıp, partisinin meclisteki gurubunu bir azaltır mı? Zaten Meclis Başkanlığı için bir kişiyi feda edecekken. Üstelik bakan olacak kişi sayısı da bir değil. 5 kişi desek, meclisten 5 kişi eksilir.

O yüzden milletvekili adayı olmayan kimi partilileri görünce, “Bakanlık bekleme ihtimalleri var” diye düşünüyorum ister istemez.

Şimdi Türkiye’nin bir yerlerinde yürekleri pır pır eden 15 bin kişi var. Eminim hepsi telefonunu yanından ayırmıyor. Yedek şarjlarla dolaşıyor.