Bizlerin derin medeniyetimizin içinde sözlü kültür içinde şiirlerin apayrı bir yeri vardır.

Türkiye Cumhurbaşkanı Erdoğan, Sürgünün 75. Yılında Ahıska Türkleri Anma Programı’nda yaptığı konuşmada, Azerbaycan Milletvekili Ganire Paşayeva’nın “Ahıska” şiirini okuyarak tamamladı.

“Ahıska!

Sensin içimde yanan kor ateş;

Sensin, ezeli ve ebedi yurdum!

Kavuşma ümidiyle yaşadım bunca yıldır;

Ümitler ki benim yenilmez ordum!

Ahıska!

Sen talan olmuş Türk yurdunun;

Gözü yaşlı maralısın.

Evladından ayrı düşmüş;

Anne gibi yaralısın…’’

“Ahıska!

Yitirme ümidini bir gün de olsa,

Gelecek senin de altın çağların!

Bekle evlatlarını derviş sabrıyla;

Yeşertsin ümidi ulu dağların;

Birleşince tek bayrak altında erler;

Aydınlanacak yurtların, ocakların yanacak!

 

Yurtdışı Türkler ve Akraba Topluluklar (YTB) Başkanı Abdullah Eren, 75 yıl önce sürgüne maruz bırakılan Ahıska Türklerinin acıları unutmadığını belirterek,

“Ahıska

Bir gül mevsiminde seyrine gittim
Hani goncan hani gülün Ahıska
Baktıkça haline kahroldum bittim
Korlanır mı bir gün külün Ahıska

Güneş orda batmış ay orda batmış
O altın sabahlar uykuya yatmış
Aşıklar sazını elinden atmış
Tutulmuş söylemez dilin Ahıska ‘’

Ahıska Davası'na ömrünü vakfeden rahmetli Yunus Zeyrek hocayı da yad etti. YTB Başkanı sözlerini yine Yunus Seyrek hocadan

“Ben Ahıska’yım, ellerin hasıyım,
Orta Asya çöllerinde sürgünler sevdasıyım!
Tütmeyen ocaklarda elleri koynunda,
Binlerce ananın kara yasıyım.’’ dizeleri ile bitirdi.

Biz de şiire şiir ile cevap vererek;

Şimdi söylenir şiirlerin Ahıska özlemle

Yine düşer miyiz yollarına yeniden

Şiirler yazar mı Zeyrek Hoca Yunusca

Belki bir destan yazar yine Paşayeva

Ah Ahıskam acılı Sürgün yanım

Destanım, şiirim ve öz VATANIM