Dünkü yazılarımdan birinde, "ben de kadınım tabi ki kadından yanayım" diye yazarken kendimi zorladığımı hissettim.

İçime sinmeyen şeyler var.

Taşıdığım bu duygunun, uzun zamandır sırtımda taşıdığım gereksiz anlamsız bir duygu olduğunu hissettim.

Zaten kalbimde değil, sırtımda gibi hissettiğime göre burada bir sıkıntı olmalıydı.

Kadınlar çok değişti.

Tabi ki değişecekler, zaman değişiyor, hayat değişiyor, her şey değişiyor diyelim.

Benim dediğim değişme, kadınların merhametinin kaybolması sanki hiç kalmadı.

Bir kadının merhameti kayboluyor ise, işte o zaman kadınlar çok değişti diyebiliriz.

Şöyle anlatayım.

Gencecik kızlar, otobüste, metroda ayakta duran yaşça çok büyük kadınlara yer vermiyor.

Umurlarında değil.

Peki evde sabahtan akşama kadar iş yapan, yemek yapan, neyi bir araya getireceğini şaşıran anaları umurunda mı?

O da değil.

Mağdur programında kadın ayağında terliği ile evden kaçan kızını aramaya gelmiş.

Kızı stüdyoya geliyor, yanında kaçtığı adam var, adamın 1 resmi, 1 nikahlı ve çocukları varmış.

Kız ağzını kapatamayacak kocaman dişleriyle iğrenç sırıtıyor.

"Seviyom, dönmeyeceğim beni rahat bırakın" diye gülüyor.

Anne kızına yaptığının yanlış olduğunu anlatamıyor.

Bilir misiniz bu duyguyu, anlatamamak.

Anne elinde terlik kız kovalıyor, arsız kızını hala çocuk sanıyor.

Sanırsın tiyatro oyunu, stüdyodaki bütün kadınlar gülüp eğleniyor, kahkaha atıyorlar.

Mağdur programına eğlenmeye gelmişler.

Oysa bir annenin aciz duruma düştüğünün en ala fotoğrafıdır.

O kadar acı ki.

Ana acizliğinde kalmak.

Kocayı bırakırsın arkanı döner gidersin, evladını bırakamazsın ve gidemezsin.

Evlat anayı yalvartır.

Burada komik olan ne.

Merhametleri komedi aşağılına düşmüş farkında değiller.

Demem o ki, kadınlar başka kadınların ağlamasına çok gülüyor.

Kadınlar başka kadınların dertlerinin umurunda değil.

Bakmayın siz bir kadın cinayetlerinde kendi sosyal medya sayfalarında palavra paylaşımlara.

Kocam beni dövdü diyen kadına, yemeseydin dayağı, kim bilir ne yaptın diyorlar.

Neredeyse, ölmeseydin bana ne kadın, diyecekler.

Esas meseleleri ne kadar like alacaklar.

Emin olun, uzun zamandır gözlemliyorum, merhamet yağmuru yağmaz olmuş.

Biliyorum.

Su birikitisinde bile cennete yüzen kağıttan kayıkları yok çocukların.

Kanayan dizini tükürükle iyileştiren çocuklar ve onların anaları da yok.

Çocuklar masallarda değil, yalanlarda kaybolursa.

EH.

Yalan, doğrudan arta kalan olunca.

Karanlıkların bile yüzünü aydınlattığı merhametli kadınlar, pis pis sırıtır olmuşlar.

Sinsi bir merhametsizlik inmiş yüreklerine

Gülün kızlar.

Sırıtın kızlar.

 

 

Funda'nın aklındakiler…

 

... Instagram sayfalarında yemek, börek, tatlı tarifleri veren kadınlar var.

Erkekler de var, ama kadınların sayısı çokça.

Mercimekli ekmek tarifine bakıyorum.

Ve yapmalıyım diyorum.

Mercimek, yumurta, kabartma tozu, yoğurt, çeşitli baharatlar falan.

Fırında 45 dakika pişecek falan.

Tamam.

Fırından çıkarıyorum, soğuyor, kesip tadına bakıyorum, tadı o kadar kötü ki anlatamam.

Ve.

Bir tatlı tarifi.

İrmikli falan, onu yapıyorum.

Bu da berbat.

Demem o ki.

Artık malzemeler çok pahalı, 1 yumurta kaç TL biliyorsunuz, yani bu tariflerin bir maliyeti var.

Ben bir daha denemeyeceğim, siz de bildiğiniz şeyleri yapın.

Denedik olmadı çöpe atarım devri geçti artık.

Çoğunun tarifleri uyduruk.

 

 

Funda'nın aklındakiler…

 

Her şey çok pahalı anladık.

Fırsatçılara ne diyelim, bu durumdan faydalanan çakallara ne diyelim.

Gömleklerim var, kumaşları şahane, yani markaları şahane.

Çok az giyilmiş.

Hatta bazıları hiç giyilmemiş.

Bu arada benim göğüsler büyümüş, tabi ki dar geliyor.

Şunları göğüs kısmından artırayım ve değerlendireyim, giyerim diyorum.

Terziye gidiyorum, terzi kadın.

Bakıyorum önünde dikiş falan da yok, askıda astığı diktiği şeylerde yok görünürde.

Gömleklerimin yanları açılacak diyorum, bu arada 7 gömleğim var yanımda.

Kadın diyor ki 60 TL.

Nasıl yani diyorum tanesi 60 TL, yani 420 TL mi vereceğim diyorum.

Evet diyor 420 TL

Tanesi için 40 TL veririm, siz bilirsiniz diyorum.

Yapmam diyor.

Yapma diyorum.