Önceki ve sonraki olarak nitelendirmediğimiz yılların, reddedilemez güzel kadını Hülya.

Sen benim canım, sen benim kara sevdalım, diye çığıran Hülya, 

Bugüne kadar yüzlerce defa yazılmış, çizilmiş Hülya.

Olsun.

Herkesin Hülya'sı kendine, ama Hülya hala kendinde.

Benim Hülya'm, kusuru kapatmak için uğraşan bir kadın olmuş.

Kalbinin ve aklının merhameti kocaman olmuş.

Gözlerinin güzelliğinin yaratılmasına aracı olduğu söylenen Hülya..

Derinden üzülen, şaşıran, kalbiyle, ruhuyla, fırlamalığı ve bunu kendine çok yakıştırdığı bilinen bir kadın.

Herkesin Hülya'sı kendine, tamam.

StarTv de her hafta bir gün röportajı var, kiminle olduğu önemli değil, her hafta biri var, siz onu, bir dinleyin, bir anlayın, hayatı nasıl anlatıyor.

Kendi Hülya'nızı bulacaksınız.

Yaşamından kaybolan insanları bile kaybetmeyen, vadesi gelmiş ya da gelmemiş yenilgileri, hep gözlerinin derin mavisinde saklayan kadın.

Madem öyle, dedim ki; 

Benim Hülya'm nasıl? 

Şöyle:

İnsan olmayan, merhametsiz insanlar, olmayan kıyameti koparırken, tanıyan tanımayan, dost bildiğim herkes beni lime lime linç ederken.

Telefonum da buğulu bir ses duydum 

Not bırakmış..

"Sakın üzülme".

"Her şey geçer". 

Hay, merhametini öptüğüm kadın.

İste benim Hülya'm böyle.

Anlatmaya başladım.

Onun, "KÜSKÜN RENGİ" hiç yok.

Artık günlüğü kendisinin değil, birinci tekil şahıs "BEN" diye, tek bir cümlesi yok.

Kendi başını, kendi omuzuna dayayıp ağlayan güçlü kadın.

En büyük acılarında, sırf gözyaşları kendi ellerine, avuçlarına dökülsün diye bekleyen direnen  göz pınarları olan kadın.

Bütün hatalarını, bütün çiçeklerini diktiği, bütün fidanlarını diktiği, kendi bahçesine ekmiş.

Başkalarında suç kabahat arama yok..

Kocaman merhamet, kocaman şefkat, insanları yargılamayan kusur aramayan, kusur örten bir kadın var.

Eksikliklerini bir bir tamamlamış, çoğalmış bir kadın var.

Hayati tamamen iyiye öğrenmiş bir kadın var.

Hayatin izcisi olmuş.

İç dünyasını arındırmış.

Şikayet etmeyen, sızlanmayan, yargılamayan, tartışmayan, kocaman iyi bir kalp olmuş.

Güzel Zehra, bir çocuğun en büyük şansı annesiymiş.

Annen, merhametli kadının hası.

Sarıl ona,  sıkı sıkı, nefesi kesilircesine.

Ya sen, Hülya...

Kalbine yüklediklerin, biriktirdiklerin ile ne kadar şahane bir kadınsın.

Benim Hülya'm, 

Seni kalbinden öperim.

Funda'ya takılanlar...

... Dün, 19 Mayıs Atatürk'ü Anma ve Gençlik ve Spor Bayramı idi. Bir ülke liderinin halkına bırakacağı, bundan başka, bu kadar büyük değer ne olabilir ki. Miras o kadar sağlam ki, kahramanlık, yoktan var ediş, akıl, dayanışma, dayanıklılık değerleri ile, gençliğe armağandır. Çok yaşa ATA'M.

... Antalya'da Finike'de bir dağ evinde yaşıyorlar, doğa sever, Ali Ulvi ve Ayşin Büyüknohutçu çifti. Dertleri doğa, bozulmasın yeter. Yıllarca taş ocaklarına dava açıyorlar ve  faaliyetlerini durduruyorlar. Katil, anlatıyor, hiç tanımadığı biri geliyor paran var mı diyor, yok diyor. Şu çifti öldür, sana 50.000 TL vereceğim, al 3.000 peşin, gerisi öldürdükten sonra diyor. Bu kadar kolay ikna olunur mu? İki insani öldürmek bu kadar kolay olur mu? Allah senin gibi insanların niye canını almaz.