Yerel yönetimler çok ama çok önemli.. Her ilin ayrı bir özelliği var elbette ama insan her yerde insan.. Herkes insanca davranılmak ve insanca yaşamak ister.

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan geçen hafta Rize'de yaptığı konuşmasında tam da bu konulara parmak basarak, teşkilatlardaki metal yorgunluğuna dikkat çekti: 

“Teşkilatlarımızın bir kısmında metal yorgunluğu emarelerini gördüğümü çeşitli defalar dile getirdim. Genel Başkan olarak bu konuda kararlıyım. Milletimiz bizden beklentilerini karşılayabilecek donanımı sağlayacak arkadaşlarımızla yola devam edeceğiz.” 

Konuşmasında ifade ettiği gibi Cumhurbaşkanı Erdoğan birçok şeyin farkında olduğunu ilan etmiş oldu.. Kendisi de belediye başkanlığından gelen bir cumhurbaşkanı olarak yerel yönetime ne kadar önem verdiğini bilmemek mümkün değil. Belediye başkanları hatta onların davranışları, tavırları, halk ile olan diyalogları en önemlisi neyi içten yaptığı veya yapmadığı çok ama çok..

Erdoğan “Koltuklara getireceğimiz arkadaşların isimleri değil o isimlerin acaba halk ile iletişimi nasıl asıl olan bu. Ancak bir şeyi unutmayalım. İsteğimiz kadar yollar, havalimanları yapalım enerjide rekor üzerine rekor kıralım ki kırıyoruz. Peki yeterli mi? Değil ama gerekli olan gönülleri kazanmak. Siz elektrik vereceksiniz, siz elektrik alacaksınız. Gerek bakanlarımız, gerek belediye başkanlarımız gerek teşkilatımızın tüm elemanları, belediye meclis üyelerimiz ben belediye başkanıyım yanından havasından geçilmiyorsa yandık. Mütevazi ol. Tevazu ehli olacağız. Tevazu ehli olarak vatandaşımızla bütünleşeceğiz. Nerede fakir fukara varsa onları ulaşacağız. Onların sorunlarını kendi sorunumuz bileceğiz ve çözmeye çalışacağız." diyerek, “ben belediye başkanıyım istediğimi yaparım, nasılsa bu koltuk benim” anlayışındaki herkese tokat gibi “kendinize çeki düzen verin” uyarısıydı aslında bu.

Belediye başkanlığı öyle yaptım oldu, demekle olacak bir görev değil. Malum işim gereği İstanbul’dan tutun, Türkiye’nin en ücra köşesindeki yerel yöneticilere kadar gittim ve belediye başkanları ile röportajlar yaptım. İster istemez gidilen yerlerde, karşılanmadan tutun da ilk “merhaba”ya kadar insan dikkat kesiliyor. Anlatılanlar, yaptıkları ve dahası halk ile diyalogları gözlemlemeden edemiyorum. Özellikle halkın arasında dolaşıp sorularıma aldığım yorumlarla, yazılara şekil veriyorum. Özellikle bir soru çok can alıcı, “başkandan memnun musunuz?” Aldığım cevaplar yazının da ana hatlarını oluşturuyor.

Bugüne kadar haber için topladığımız malzemeler arasında gördüğüm en dikkat çekici husus, faaliyetleri ile alakalı başkanların basına servis ettikleri fotoğrafları oldu. Özellikle, çocuklar ve yaşlılarla çekilmiş olanlar.

Belediye başkanlarının bol miktarda çocuklarla, yaşlılarla sarmaş dolaş çekilmiş fotoğraflar verdiğini görürsünüz.. Hep merak ederim, bu fotoğraflardaki gülümseme içten ve samimi midir? Yoksa sıradan bir fotoğrafa verilen sıradan bir tebessüm mü? Ya da sadece çocuklar ve yaşlıların masumiyetleri kullanılarak halka şirin görünmek için mi çektirilmiştir?..  Bunu anlayabilirsek olayı ayırt edebiliriz. Hasılı, fotoğraflarla belki insanları kandırdığınızı düşünüyor olabilirsiniz ama, inanın enerji var ya enerji işte asıl can alıcı nokta orada.. Vatandaş kimin doğru, kimin yanlış olduğunu o enerjiden hemen anlayıveriyor.. Sizin yüzünüz ne kadar gülücüklerle dolu olursa olsun, bedeniniz başka bir sinyal veriyorsa, işte o sinyalle yayılan enerji gerçek duyguyu ve hisleri dışa yansıtıyor. 

Siz halkın arasında gülücüklerle dolaşarak, her kareye kafa uzatıp “halkın içine girdim, beni seviyorlar” düşüncesinde olabilirsiniz ama… Vücudunuz doğruyu sizi ele veriyor.. Bunu unutmayın.. Vatandaş hemen anlıyor..

Başkan olduktan sonra Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın ifadelerinde olduğu gibi “metal yorgunluğu yaşıyor”, gerçekleri duymaktan rahatsızlık duyuyorsanız, hatta en yakınınızdakilerin bile en küçük eleştirisine tahammül edemiyor hale gelmişseniz tehlike sinyalleri çalıyor demektir.. 

Mutlaka bu enerjiniz dışa yansıyacak ve vatandaş da çevrenizdekilerde bunu anlayacaktır.