Sanırım artık evimi özlemeye başladım. Zaman aralığı uzadıkça daha duygusal oluyorsun ve her duyduğun sese anlam yüklemeye başlıyorsun. Özellikle son döneme imzasını atan Antidepresan nasıl bir şarkıdır diye günlerdir içimden geçiriyorum. Mert Demir ve Mabel Matiz yapımı olan şarkı dünyanın dört bir yanında dillerde dolanıyor. İnanır mısınız sosyal medyada bir sürü değişik versiyona rastlayınca acaba ben de New York’taki Brezilyalı arkadaşlarıma mı öğretsem diye içimden geçirdim. Ee bu da farklı bir versiyon olurdu.

Etrafa baktığımda bir sürü sahte duygu yaşayan insanın arasından sıyrılıp, o hepimizi derinden etkileyen duygularını sözlere dökebilmiş biri bir anda hepimizi tepetaklak edebiliyor. Bazı acılar güç verdiği gibi de ortaya güzel sanat eserleri çıkarabiliyor. Ama tabii şarkı güzel diye keşke herkes popülerliğini kullanım şarkı söylemese. Sosyal medyadaki onlarca kişi arasına Antidepresan’ı bir de Nihat Doğan’dan dinleyin demek isterdim ama demiyorum. Bence Nihat Doğan iyi bir olay yorumcusu neden ısrarla şarkı türkü söylemek istiyor bilmiyorum. İnsan ruhuma dokunan güzel bir şarkı, sanki 90’lar hiç bitmemiş gibi hissettiriyor.