Türk siyasetinin “İsmet Abisi” bu dünyadan göçtü ve hiç yanından ayrılmadığı Süleyman Demirel’in yanına gitti.

Süleyman Demirel’in siyasi hayatı boyunca, bütün inişlerinde çıkışlarında İsmet Sezgin hep yanındaydı. Hatta Süleyman Demirel’i ebediyete uğurlarken Güniz Sokak’ta yapılan veda konuşmasını da “İsmet Abi” yapmıştı.

70’li ve 80’li çalkantılı yıllarda İsmet Bey hep Adalet Partisi ve daha sonra Doğru Yol Partisi davalarında Demirel’in yanında sadık neferi olarak yer aldı. Spor Bakanlığı ile başlayan daha sonra İç İşleri ve Savunma bakanlıklarına, başbakan yardımcılığına kadar uzanan bir kabine tecrübesi ve TBMM başkanlığı ile taçlanan bir siyasi kariyeri geride bıraktı.

Darbeler gördü, çıkışlar yaşadı ama yüzünden tebessüm eksik olmadı.

Rahmetli Demirel ve İsmet Bey için ben “bizim İngiltere’de yetişen sıra dışı oğlan” olarak görülmüştüm. Ama ne zaman uluslararası ilişkilerde bir sorun olsa İsmet Bey “İlnur sen ne diyorsun” diye sorardı.

1992 PKK ile varılan ilk ateşkesi birlikte hazırlamış ama gölgede kalmayı tercih etmiştik. Hatta daha o yıllarda “Kürt açılımını düşünerek” İsmet Bey sürgündeki Kemal Burkay’ı Türkiye’ye getirmek istemiş ama ikimizde Türkiye’nin tutucu kayalarına toslamıştık.

Hep yapıcı, hep cana yakınlığı ile dost ve düşmanın “İsmet Ağabeysi” olmuştu.

Demirel’in cumhurbaşkanlığında İsmet Bey hep devlet başkanına eşlik etmiş onu yalnız bırakmamıştı. Bugün bir koca çınarı ebediyete uğurladık. Nur içinde yat İsmet Abi, Süleyman Bey’e, Nazmiye Hanım’a sevgiler.